50
açıkcası milli takımsız bir turnuva izlemek istemiyorum. milli takımımız olmadan izlediğimiz turnuvalar tam zevk vermiyor. ayrıca hüviyetimiz gereği katıldığımız turnuvalara da renk katıyoruz. en basitinden katıldığımız son iki turnuvada da, (2002 dünya kupası ve euro 2008) turnuvanın en çok konuşulan takımı olduk. bunlar işin bir boyutu. işin diğer önemli bir boyutu ise türk futbolu. milli takımın bu tarz önemli organizasyonların dışında kalması türk futbolunu olumsuz etkiler. ayrıca euro 2012'ye katılmamız demek, bu turnuvada elde edeceğimiz puanlarla ülke puanımızın yükselmesi demek. en basitinden grup maçlarında fazladan alamadığımız 1 puan yüzünden ön elemede seri başı olamadık. ayrıca bundan sonraki turnuva kuralarında 3. torbaya düşme riskimiz de mevcut. ayrıca kabul etmek gerekiyor ki, milli takımlar milli ligler ve lig takımları için bir lokomotif.
maça gelirsek, hırvatistan'ın bizimle euro 2008'den kalma bir hesabı var. biz euro 2012'ye gitmek için oynayacağız onlar ise öncelikli olarak bu hesabı kapatmak için. yani bir elediğimizde euro 2012'ye gidiyoruz diye sevineceğiz, onlar türkiye'yi eledik diye. futbol bu, futbolda her zaman bu tarz hesaplar vardır. ve ne yaparsan yap bu kadar hırslı bir oyunun içinde bu psikolojiden kurtulamazsın. yani bana göre psikolojik açıdan daha şanslı olan biziz. onlar ise üzerlerinde bir baskı hissedecekler. tabi bu baskı mutlaka olumsuz olacak diye bir şey yok. hatta bu baskının hırvatları kamçılayacağı kesin. ama ben bu baskının olumsuz yönde sirayet etmesini umuyorum.
milli takımımızın mevcut durumunu göz önüne aldığımızda, gol yemeden elde edeceğimiz tek farklı sonuç, yani 1-0, bizim için bu durumda alınabilecek en iyi sonuç. olmaz değil ama, türkiye'nin iki farkla kazanacağını sanmıyorum. en kötü gol yemeden alacağımız 0-0 beraberlik bile bizim için kötü olmaz. zira ikinci maç final hüviyetinde olacağı için ev sahibi avantajı çok fazla ortaya çıkmaz. bu yüzden bana göre ilk maçı içerde oynuyor olmamız dezavantaj değil, avataj. burada önemli olan tek nokta, hırvatistan'a umutlu bir skorla gitmemiz. ilk maçta alacağımız olumsuz bir skor bizim için elenmek demek.
maça gelirsek, hırvatistan'ın bizimle euro 2008'den kalma bir hesabı var. biz euro 2012'ye gitmek için oynayacağız onlar ise öncelikli olarak bu hesabı kapatmak için. yani bir elediğimizde euro 2012'ye gidiyoruz diye sevineceğiz, onlar türkiye'yi eledik diye. futbol bu, futbolda her zaman bu tarz hesaplar vardır. ve ne yaparsan yap bu kadar hırslı bir oyunun içinde bu psikolojiden kurtulamazsın. yani bana göre psikolojik açıdan daha şanslı olan biziz. onlar ise üzerlerinde bir baskı hissedecekler. tabi bu baskı mutlaka olumsuz olacak diye bir şey yok. hatta bu baskının hırvatları kamçılayacağı kesin. ama ben bu baskının olumsuz yönde sirayet etmesini umuyorum.
milli takımımızın mevcut durumunu göz önüne aldığımızda, gol yemeden elde edeceğimiz tek farklı sonuç, yani 1-0, bizim için bu durumda alınabilecek en iyi sonuç. olmaz değil ama, türkiye'nin iki farkla kazanacağını sanmıyorum. en kötü gol yemeden alacağımız 0-0 beraberlik bile bizim için kötü olmaz. zira ikinci maç final hüviyetinde olacağı için ev sahibi avantajı çok fazla ortaya çıkmaz. bu yüzden bana göre ilk maçı içerde oynuyor olmamız dezavantaj değil, avataj. burada önemli olan tek nokta, hırvatistan'a umutlu bir skorla gitmemiz. ilk maçta alacağımız olumsuz bir skor bizim için elenmek demek.
