cassio de souza soares lincoln

öyle bir dünya hayal ediyorum ki; 2 maç oynayıp 5 maç yatsam, hocayla anlaşamıyorum ayaklarına yatıp üzgün görünsem, nasıl oynamışım diye bakmayıp hoca beni çıkardığında çemkirsem, kamplara istediğim zaman gelsem, paramı takır takır alsam ama iyi oynamasam da sevilsem ve hatta bunları 1-2 yıl yapsam ama kimse gak guk etmese, sahadaki arkadaşlarım canını dişine taksa da ben hep yerde yatsam...

niye olmasın ? hayal mi bu yaa ?

(bkz: cassio de souza soares lincoln)