fatih terim

varlığı huzur verendir. bu adamın karakteriydi, siyasi görüşüydü şusuydu busuydu birçok şey söyleyebilirsiniz. hatta ben de dahil bir çoğumuz teknik direktörlüğünü de gerek sözlükte gerek başka ortamlarda eleştirmişizdir. ama kendisini ne zaman görsem hissettiğim başlıca şeyler huzur ve umut oluyor. çünkü kendisinin yaptığı işe ne kadar hakim olduğunu, ne kadar emin adımlar attığını biliyorum. hata da yapsa o hatanın arkasında sorumluluğunu alıp doğruya ulaşma adına nasıl çaba sarf ettiğini biliyorum. başarısız olduğu söylenen ve kendisini eleştirmek için her fırsatta hatırlatılan ikinci fatih terim dönemi konusunda da haksızlık edildiğini düşünüorum. kendisi o dönemdeki ilk sezonunda beşiktaş'ın nasıl kazandığı ortada olan* şampiyonluğun kurbanı oldu, ikinci sezonunda da özhan canaydın'ın* yaptığı hataların ve kendisine verilen yetersiz kadronun (ilk sezonki kadro kaliteli olabilir ama ikinci sezonundaki kadro 30 yaş üstü oyuncularla anadolu takımlarından gelen toplama oyuncuların karması gibiydi) sorumluluğunu yüklenmek zorunda kaldı. yani kendisine mal edilen tek büyük başarısızlık kesinlikle kendi kabahati olmayan durumlardan kaynaklanıyordu.

özetle kendisi her daim başarının en önemli anahtarıdır. eğer kısa vadeli göz boyamalık başarıları değil de uzun vadeli başarıları istiyorsak bence taraftar olarak her zaman arkasında durmalıyız.