2015
bazen tribünde beste söylerken, tezahürat ederken sesimin azaldığı zamanlar, can-ı gönülden değil de mecburiyetten bağırdığım anlar oluyor. böyle zamanlarda maçı bırakıp etrafımdaki insanlara, diğer tribünlere falan bakıyorum. bu bakınmalar esnasında yedek kulübesine de takılıyor gözlerim. kendisini gördüğüm, ona baktığım an gırtlağıma tekrardan yüklenmeye başlıyorum. bir nevi silkinip kendime geliyorum.
böyle bir etkisi var işte üzerimde ve eminim ki bir çok galatasaraylıda da aynı hisler mevcut. isterseniz bir deneyin. olur da böyle bir zamanınızda aklınıza gelirse bakın yedek kulübemize. hele hele saha içine bağırarak direktif veriyorsa o zaman görün kendinizi.
imparator olmak böyle bir şey demek ki.
böyle bir etkisi var işte üzerimde ve eminim ki bir çok galatasaraylıda da aynı hisler mevcut. isterseniz bir deneyin. olur da böyle bir zamanınızda aklınıza gelirse bakın yedek kulübemize. hele hele saha içine bağırarak direktif veriyorsa o zaman görün kendinizi.
imparator olmak böyle bir şey demek ki.
