ultraslan

böyle değildi. hakikaten çok değişti. alpaslan dikmen ile büyük saygı duyuluyordu bu oluşuma. alpaslan dikmen de saygı duyulması için elinden geleni yapıyordu. ve bu çabalarının da sonuçlarını alıyordu. amma ve lakin alpaslan gitti gideli, bu oluşumun söz sahipliğini bakırköy ve sanayi çocukları üstlendi üstleneli dikmen'den sonra o "büyük" saygıyı kaybettiler. hal ve hareketleri ile, kullandıkları lügat ile, tezahüratlar ile, saçma-sapan işlerle... zor kazanılanı kolay kaybetti bu semt çocukları. herkesin saygı ile, sevgi ile andığı ultraslan bugün nefretle anılıyor. takımına gönülden bağlı olan bir galatasaray'lı olarak ben bile utanarak izliyorum onları. yazık. çok yazık.

dünkü maçtan bir ukte kaldı içimde: "ayağa kalkmayan yunanlı olsun"

...