• 173
    hayatım boyunca unutmayacağım maç dönüşlerinden birine sahne olan maçtır.

    maç sonrası oldukça bekletildikten sonra, gene beklemediğimiz bir şekilde çıkan sonucun etkisi ile üzgün bir şekilde staddan çıkarıldık. bizi çembere alan polis, gece yarısı ses çıkarmamızı da istemiyordu zaten. öyle sessiz ve kederli yürürken, bir apartmanın balkonunda bir ninemiz belirdi. zor ayakta duruyordu, elinde galatasaray bayrağı salladı ve "susmayın aslanlar" dediğini hatırlıyorum. ben o an çok duygulandım. hatta bu başlığı gördüğüm an da o olay aklıma geldiğinden duygulandım. ondan sonra "cimbombom aşkıyla ışıkları aç kapa" dedikçe haydarpaşa'ya gidene kadar kadıköy sokaklarının ateşböceği kıvamında olduğunu gördüm. kadıköy de ne kadar çok galatasaray'lı olduğunu o gün bir kez daha anladım. orada bir misyonu temsil ediyorduk dik durmamız gerekiyordu. bizim için sonucun değil, galatasaray'ın önemli olduğunu o ninemiz bana tekrar hatırlatmış oldu. yaşıyorsa allah uzun ömür versin, vefat ettiyse toprağı bol olsun. alllah gani gani rahmet eylesin. bana o gün bir hareketi ile verdiği dersi hayatım boyunca unutmayacağım. ve tabii ki kadııköylülerin o geceyi ateş böceği kıvamında ışıl ışıl etmesini. üstelik 4-1 yenildiğimiz bir maç sonrası.

    sen ne büyüksün galatasaray!
App Store'dan indirin Google Play'den alın