• 72
    fanatik galatasaraylı bir babanın evladı olarak kendimi bildim bileli bu şahane eylemi yapmışımdır. ama stadyumda babamla beraber gittiğimiz ilk maç 12 ağustos 2005 ankaragücü-galatasaray maçı idi. yaz tatili olması sebebiyle "biletler benden babacığım bu ayki kredi * ile alacağım." demiştim.

    kolay değil, ilk kez tuttuğum takımın maçına gideceğim. günler öncesinden aldımkale arkası biletleri dost kitabevi'nden. saatler öncesinden gittik stada babamla. kale arkası olmasına rağmen kadın-erkek sayısı eşit denecek düzeydeydi. marşlar, tezahüratlar... galatasaray hiç de fena oynamıyor, gol yollarını iyiden iyiye zorluyordu.

    maçın son dakikalarında ümit karan attığı golle bizi sevince boğdu. birbirini tanıyan, tanımayan herkes birbirine sarılıyor... babamla biz de havalara uçuyoruz. o sıralar babam sigarayı bırakma çabalarında ama sigara içen taraftarlar coşup birer sevinç sigarası yakınca canım babamın da canı çekmiş olacak yanımızdaki bayandan bir tane sigara rica etti. kadın o sevinçle o heyecanla babama sigara paketini vermiş. adamcağız istemeden o hanımın paketini almış bulundu çünkü o sevinç buhranında ve maçın son dakikası olması sebebiyle bu hanım ortadan kaybolmuştu.

    babam 2 yıl daha sigara içti ve çok şükür 2 sene sonra tamamen bıraktı.
App Store'dan indirin Google Play'den alın