• 423
    deprem iki kere büyük şiddetiyle aynı gün içerisinde oldu ve hatay başta olmak üzere pek çok şehrimizi mahvetti.

    deprem iki kere oldu. on binlerce can gitti, geriye kalanların ise canından canlar gitti. gitmeye hâlâ devam ediyor.

    ancak insanlık depremi hiç bitmedi. her gün sarsılmaya, her gün acı çekmeye devam ediyoruz.

    deprem bölgelerine gidip, en azından orayı sıcağı sıcağına görmüş olanlar savaştan farksız olduğunu benim gibi hatırlarlar.

    eskiden çok güldüğüm için kimseye dertli gelmezdim. herkes beni şen şakrak sandığını sonradan itiraf ederlerdi. şimdilerde ise depremzede gibiyim. canımdan can gitmedi fakat pek çok tanıdığımız vefat etti. hüznümü yüzümden, gözlerimden anlayabiliyorlar. tıpkı o depremi görmüş geçirmiş, canlarını yitirmiş nice insan gibi hissediyorum. onlar kadar olamam belki ancak benim mezhebime göre "ateş düştüğü yeri yakıyorsa, için çoktan kurumuştur" minvali üzerinde yaşıyorum.

    j. coffey gibi diyeyim:

    --- alıntı ---
    "...
    her gün dünyada hissettiğim ve duyduğum acılardan bıktım. çok fazla var, sanki her an için kafama cam parçaları batıyor. anlıyor musun?"

    --- alıntı ---
App Store'dan indirin Google Play'den alın