922
dünyanın her yerine yeteneğin aşağı yukarı eşit dağıldığına inanıyorum. çevre etkisiyle bu yeteneğin daha çok ortaya çıktığı ülkelerin olduğu doğrudur, arjantin ve brezilya gibi. ancak onlar istisna.
bu işin ilk ayağı yetenek, bu cepte. peki diğer ayakları neler? bazılarıyla ilgili sorular soralım.
fiziksel gelişim: öğrenciyi yaşına ve gelişimine uygun beslenme + egzersiz programa dahil etmek. kas ve iskelet gelişimi ile doğal kondisyonu analitik olarak ele alıp fiziksel kaliteyi yavaş yavaş yükseltmek. bu doğru uygulanıyor mu?
mental gelişim: başka meslek yapıyorsanız 33 yaşında olgunlaşmaya başlamanız olağandır. ancak üst düzey profesyonel oyuncunun kendini iyi tanıdığı, karşısına çıkan engelleri aşmanın bir yolunu bulduğu, full konsantrasyon işini yapabildiği, gerekirse ingilizce olarak efektif iletişim kurabildiği, anne kucağından kalkıp sorumluluk alabildiği yaşların 19, hadi en geç 21-22 olması gerekir. bu çocuk bunu antrenmana git-gelle asla kazanamaz. bu konuda nasıl bir destek veriliyor?
rekabet: kurulan altyapı takımının yetenek ve genel seviye olarak birbirine yakın olması gerekir ki forma için savaş olsun. profesyonel futbolun temeli bu. onun bunun torpiliyle gelen kaç tane futbolcu olamayacak seviyede çocuk var? ayrıca, düzenlenen ligdeki diğer takımların seviyesi nedir? oynanan maçların ölçü baremi kabul edilebilir seviyede mi?
süreklilik: altyapı teknik ekibi çocuklara ne seviyede futbol teknik bilgisi aşılayabiliyor? a takımla antenmana çıkan çocuğa “bak bu toptur” demek zorunda kalınıyor mu? taktiksel refleksler ne durumda? altyapı koçlarının seviyesi nedir?
sanmıyorum ki bu soruların çoğuna ‘evet’ yanıtını kuşkusuzca verebilelim. altyapımızdan çıkıp başarılı olanların, şahsi hikâyeler olarak ele alınması gerektiğini düşünüyorum.
bu işin ilk ayağı yetenek, bu cepte. peki diğer ayakları neler? bazılarıyla ilgili sorular soralım.
fiziksel gelişim: öğrenciyi yaşına ve gelişimine uygun beslenme + egzersiz programa dahil etmek. kas ve iskelet gelişimi ile doğal kondisyonu analitik olarak ele alıp fiziksel kaliteyi yavaş yavaş yükseltmek. bu doğru uygulanıyor mu?
mental gelişim: başka meslek yapıyorsanız 33 yaşında olgunlaşmaya başlamanız olağandır. ancak üst düzey profesyonel oyuncunun kendini iyi tanıdığı, karşısına çıkan engelleri aşmanın bir yolunu bulduğu, full konsantrasyon işini yapabildiği, gerekirse ingilizce olarak efektif iletişim kurabildiği, anne kucağından kalkıp sorumluluk alabildiği yaşların 19, hadi en geç 21-22 olması gerekir. bu çocuk bunu antrenmana git-gelle asla kazanamaz. bu konuda nasıl bir destek veriliyor?
rekabet: kurulan altyapı takımının yetenek ve genel seviye olarak birbirine yakın olması gerekir ki forma için savaş olsun. profesyonel futbolun temeli bu. onun bunun torpiliyle gelen kaç tane futbolcu olamayacak seviyede çocuk var? ayrıca, düzenlenen ligdeki diğer takımların seviyesi nedir? oynanan maçların ölçü baremi kabul edilebilir seviyede mi?
süreklilik: altyapı teknik ekibi çocuklara ne seviyede futbol teknik bilgisi aşılayabiliyor? a takımla antenmana çıkan çocuğa “bak bu toptur” demek zorunda kalınıyor mu? taktiksel refleksler ne durumda? altyapı koçlarının seviyesi nedir?
sanmıyorum ki bu soruların çoğuna ‘evet’ yanıtını kuşkusuzca verebilelim. altyapımızdan çıkıp başarılı olanların, şahsi hikâyeler olarak ele alınması gerektiğini düşünüyorum.
