sarı kırmızı itiraf

bugün dünden farklı artık
güneşin doğmadığı günlerdeyiz
gölgelerimizi bile özler olduk
hakettik
kalemimiz düştü, sözcüklerimiz tükendi, fikirlerimiz köreldi
sesimiz çıkmaz oldu en sessiz sokaklarda bile
meydanlar boş, sokaklar kimsesiz kaldı artık
biz kimsesiz kaldık, sahip çıkamadık, yalanlara kandık
fısıldadık birbirimize, korktuk, bağıramadık
sesimizi yükseltemedik, mirasımızı tükettik
unuttuk nasıl kazandığımızı bu günleri
koyun misali takip ettik, sormadık bile
neden? nasıl?
peki ya şimdi?
aslında her şey bir nota, bir ses
keşke dinlesek duyana kadar defalarca
altımızda binlerce kefensiz yatanı
hatırlasak!
unutmasak!
açsak gözlerimizi bir daha
son bir miras bıraksak yarınlara.

birçoğumuzun itirafı.