1377
gerets'in galatasaray'ının şampiyon olduğu seneyi anımsayalım. ferhat'lı uğur'lu gencecik beklerimizle çıktığımız maçta kadıköy'de fenerbahce'den tam 4 gol yemiştik. ertesi gün elbette herkes fenerbahce'yi şampiyon ilan etti, zaten haketmiyorduk şampiyonluğu, fenerbahce'ye 2 maçta yenilen takım şampiyon mu olurmuş allasen.. neyse sonraki hafta fenerbahce arda turan'ın manisa'sından 5 yedi, ulan acaba dedik? yok yahu olmaz. neyse son haftaya gelindi ve mucizevi bir şekilde şampiyon olduk. doğal olarak o 16 dakika, bir baba hindi felan efsane oldu. 4 hafta öncesine kadar şampiyonluğu haketmediğini düşündüğümüz takımın şampiyonluğunu böğüre böğüre kutladık. halen de en anlamlı şampiyonluklarımızdan biridir deriz.
demem o ki kim şampiyon oluyor ise şampiyonluğu haketmiştir. en azından rakiplerinden çok haketmiş ki şampiyon olmuş. ve sözlükte yada forumlarda öyle bir hava yaratılıyor ki, takıma inananlar, şampiyon olabileceğimizi söyleyen suç işliyor sanki anasını satayım. bi kendimize gelelim. daha önümüzde 7 hafta var. rakiplermizin birbirleri ile maçları var. ligin lideri ile kendi sahamızda maçımız var. inanıyorum ki taraftrımızın büyük bir bölümü bu haftanın sonuna kadar kendine gelecektir. geri kalanlar zaten sezon başından beri kendinde değil.
demem o ki kim şampiyon oluyor ise şampiyonluğu haketmiştir. en azından rakiplerinden çok haketmiş ki şampiyon olmuş. ve sözlükte yada forumlarda öyle bir hava yaratılıyor ki, takıma inananlar, şampiyon olabileceğimizi söyleyen suç işliyor sanki anasını satayım. bi kendimize gelelim. daha önümüzde 7 hafta var. rakiplermizin birbirleri ile maçları var. ligin lideri ile kendi sahamızda maçımız var. inanıyorum ki taraftrımızın büyük bir bölümü bu haftanın sonuna kadar kendine gelecektir. geri kalanlar zaten sezon başından beri kendinde değil.