35241
bu sezon uefa maçlarındaki gibi lig maçlarında da "ölümüne defans" mantalitesiyle oynasaydı acaba daha iyi skorlar alabilir miydi diye kendi kendime soruyorum. her vurduğumuzun gol olduğu ve bir daha tekrar etmeyen istisnai marsilya maçını* saymazsak 5 grup maçında attığımız toplam gol sayısı 3'tü. fakat yediğimiz gol sayısı da 1'di. ligde de bu şekilde bıktırıcı bir futbolla, 0-0 ve 1-0'lık sonuçlarla tırmanmaya çalışabilirdik. fakat hoca açık oyunu tercih etti ve istediğini elde edemedi.
elbette kendisi taraftarın "hocam yaşlandıkça aykut kocaman'a dönüştün, tribünde uykumuz geliyor, böyle oyun olmaz olsun" eleştirilerine maruz kalmak istememiş veya genç futbolcuların türkiye liginde de bu kadar defansif bir oyun oynadıkları takdirde özgüven kazanamayacaklarını düşünerek bundan vazgeçmiş olabilir. sonuç olarak, öyle veya böyle avrupa'da başarılı olduğu oyunu süper lig'de oynatmayı tercih etmedi, bu sebeple uefa maçlarındaki başarısı lige yansımadı. ha, ligde de bu kadar defansif oynasaydı "galatasaray'a karşı oynuyoruz" diye kapanan rakiplerimize karşı işe yarayabilir miydi, yoksa bu mantık tamamen ters tepip 20 maçta 27 puandan daha düşük bir puan toplamamıza mı yol açardı, bunu hiçbir zaman bilemeyeceğiz.
sonuç olarak uefa maçlarındaki oyun lig maçlarında oynayacağımız oyun için potansiyel bir gösterge değildi çünkü fatih hoca iki kulvarda birbirinden çok çok farklı oyun felsefesiyle sahaya çıktı. ligde alınan kötü sonuçlardan sonra, hücum oyuncularının tecrübe kazandıkça gol kısırlıklarını çözeceklerini ve birbirlerine alışacaklarını söyledi, buna ek olarak transfer döneminde alınacak oyuncuları işaret etti. kariyeri boyunca elinde her daim yıldız oyuncuları olan ve bu yıldızlardan yüksek verim almasıyla ünlü bir teknik direktör olarak bu kadronun yeteneksizliğine çare üretemedi. kadrosu itibariyle bir anadolu kulübünden farksız hale gelen galatasaray'a bir anadolu kulübü gibi sonuçlar aldırmaktan kurtulamadı. yıllardır eleştirildiği avrupa'daki başarısız sonuçlarını düzeltirken bu kez de ligdeki başarısını kaybetti.
kendisine sevdikleriyle beraber mutlu ve keyifli bir hayat diliyorum. bize yaşattığı her şey için minnettarız.
elbette kendisi taraftarın "hocam yaşlandıkça aykut kocaman'a dönüştün, tribünde uykumuz geliyor, böyle oyun olmaz olsun" eleştirilerine maruz kalmak istememiş veya genç futbolcuların türkiye liginde de bu kadar defansif bir oyun oynadıkları takdirde özgüven kazanamayacaklarını düşünerek bundan vazgeçmiş olabilir. sonuç olarak, öyle veya böyle avrupa'da başarılı olduğu oyunu süper lig'de oynatmayı tercih etmedi, bu sebeple uefa maçlarındaki başarısı lige yansımadı. ha, ligde de bu kadar defansif oynasaydı "galatasaray'a karşı oynuyoruz" diye kapanan rakiplerimize karşı işe yarayabilir miydi, yoksa bu mantık tamamen ters tepip 20 maçta 27 puandan daha düşük bir puan toplamamıza mı yol açardı, bunu hiçbir zaman bilemeyeceğiz.
sonuç olarak uefa maçlarındaki oyun lig maçlarında oynayacağımız oyun için potansiyel bir gösterge değildi çünkü fatih hoca iki kulvarda birbirinden çok çok farklı oyun felsefesiyle sahaya çıktı. ligde alınan kötü sonuçlardan sonra, hücum oyuncularının tecrübe kazandıkça gol kısırlıklarını çözeceklerini ve birbirlerine alışacaklarını söyledi, buna ek olarak transfer döneminde alınacak oyuncuları işaret etti. kariyeri boyunca elinde her daim yıldız oyuncuları olan ve bu yıldızlardan yüksek verim almasıyla ünlü bir teknik direktör olarak bu kadronun yeteneksizliğine çare üretemedi. kadrosu itibariyle bir anadolu kulübünden farksız hale gelen galatasaray'a bir anadolu kulübü gibi sonuçlar aldırmaktan kurtulamadı. yıllardır eleştirildiği avrupa'daki başarısız sonuçlarını düzeltirken bu kez de ligdeki başarısını kaybetti.
kendisine sevdikleriyle beraber mutlu ve keyifli bir hayat diliyorum. bize yaşattığı her şey için minnettarız.
