8361
bu başlığa yazan sevgili arkadaşlar meselenin romantizim, fanboyluk, yaşlı taraftar vizyonsuzluğu vs. her ne derseniz deyin olduğunu mu sanıyorsunuz yoksa anlam veremediğiniz bu sevgi ve saygıya kulp mu bulmaya çalışıyorsunuz.
kulüp tarihinin en büyük efsanesine mobbing yapılıyor, görevden alınıyor ve saygısızca bir sürü davranışlarda bulunuluyor. kulübün 50 yıllık efsanesine böylesine pes paye davranan güruh ve zihniyet karşısında nasıl davranılması gerekiyor.
galatasaray kültürünü böylesine erozyona uğratan tüm ülke nezdinde küçük düşüren yönetime mi saygı duyacağız. 27 puan alan başka isim olsa mahvedermişiz, tabi ki mahvederiz. fatih hocanın bize yaşattıklarını gelsin bir başkası da yaşatsın ona da 3 sezon 5 sezon kredi verelim.
yaşı küçük olanların hatırlayamadığı bir gerçek var; ben genç iken bu ülkenin en büyük kulübü fenerbahçeydi. biz beşiktaş ile ikincilik mücadelesinde bir miktar geriden takip ediyorduk. milli takım bırakın büyük turnuvaya gitmeyi maç kazanınca ülke bayram yerine dönüyordu. işte bu durumdan galatasaray'ı ve ülkeyi alıp hepsinin önüne koyan adama tudor kadar mı değer vermemizi bekliyorsunuz.
ha bu arada avrupa da 10 yıldır ilk defa yüzümüz gülüyordu, geçmiş olsun o da gitti.
tanım: efsanesine sahip çıkmayı bilmeyen, bilene de tepki gösteren taraftar.
ha bir de bundan sonra kimse buralarda yapılanma, scout transferi, yetiştirip satalım, gençleri oynatalım falan demesin kırıcı konuşurum. bunlar kimsenin umrunda değil herkes skor peşinde.
kulüp tarihinin en büyük efsanesine mobbing yapılıyor, görevden alınıyor ve saygısızca bir sürü davranışlarda bulunuluyor. kulübün 50 yıllık efsanesine böylesine pes paye davranan güruh ve zihniyet karşısında nasıl davranılması gerekiyor.
galatasaray kültürünü böylesine erozyona uğratan tüm ülke nezdinde küçük düşüren yönetime mi saygı duyacağız. 27 puan alan başka isim olsa mahvedermişiz, tabi ki mahvederiz. fatih hocanın bize yaşattıklarını gelsin bir başkası da yaşatsın ona da 3 sezon 5 sezon kredi verelim.
yaşı küçük olanların hatırlayamadığı bir gerçek var; ben genç iken bu ülkenin en büyük kulübü fenerbahçeydi. biz beşiktaş ile ikincilik mücadelesinde bir miktar geriden takip ediyorduk. milli takım bırakın büyük turnuvaya gitmeyi maç kazanınca ülke bayram yerine dönüyordu. işte bu durumdan galatasaray'ı ve ülkeyi alıp hepsinin önüne koyan adama tudor kadar mı değer vermemizi bekliyorsunuz.
ha bu arada avrupa da 10 yıldır ilk defa yüzümüz gülüyordu, geçmiş olsun o da gitti.
tanım: efsanesine sahip çıkmayı bilmeyen, bilene de tepki gösteren taraftar.
ha bir de bundan sonra kimse buralarda yapılanma, scout transferi, yetiştirip satalım, gençleri oynatalım falan demesin kırıcı konuşurum. bunlar kimsenin umrunda değil herkes skor peşinde.
