147
erkek takımı play-out oynadığı sene kadroda şu an 2.lig ve daha alt liglerde ya da basketbolu bırakmış isimler vardı. onca yetersizliğe rağmen savaşıyorlardı. sonra brian boddicker adlı birinin önderliğinde ligde kalıyorduk. bayan basket takımımız küme düştüğü sene, isimsiz yabancılar, adını bile hatırlamadığım yerlilerle mücadele ediyor çabalıyorlardı ancak başaramadılar, soyunma odasında hıçkıra hıçkıra ağladığı resimler gazeteleri süsledi sonra.
ama nihayetinde bizim takımdı. öyle ya illaki başarılı olmak zorunda değiliz. ama mücadeleden herhangi bir taviz yoktu ne olursa olsun. şu anki takıma bakıyorum. yerlileri hepsi milli, yabancılar dünyanın en iyileri..ama bu sefer mücadele yok hırs yok. yetenek yoksunluğuna göz yumulabilir ama o formayı kim giyiyorsa mücadele etmek zorunda. o formanın ağırlığını taşımak için salt yetenek yetmez.
bu takımda ışıl eksik. oyun kurucu ışıl'dan bahsetmiyorum. takım kaptanı 10 numara ışıl alben'den. arda turan'ın futbol takımındaki rolünü üstlenen. şimdi ben teker teker isimlere saydırabilirim, yasemin'den başlarım, tuğba'ya, nilay'a, bahar'a kadar.*bir işe yaramayacaktır. çünkü olay şut yüzdesi falan değil. ortadaki topa atlayacak ruh hali, özellikle yerlilerin*en azından rancik kadar, jasa kadar, baros kadar takımı sahiplenmeleridir olay.
bir de olayın zafer kalaycıoğlu hadisesi var. cem akdağ görevdeyken kendisi ile anlaşmıştı dedehayır. hem fenerbahçe'de aktif görevdeyken anlaşılmasına hem de cem akdağ'a ayıp edilerek gelmesine rağmen, yine de kabul etmek zorundaydık kendisini. ne de olsa galatasaray antrenörüydü artık. ancak ruh açısından basketbolculardan farkı yok onun da. koca takım belki de lig rekorudur bilemiyorum, fener maçında* koca periyot 2 sayı atmasına engel olamıyorsa ortada büyük sorun var demektir. karşındaki rakiple kadro kalitesi açısından pek bir fark yoksa bir de eğer.
bu takım şampiyon olabilir mi bu sene? olabilir tabi. yabancılar dünyanın en iyilerinden. yerlilerin hepsi milli. ama en azından ışıl'ın hırsının yarısı kadar hırsları olmalı. zaman var da umut var mı, bilemiyorum.
ama nihayetinde bizim takımdı. öyle ya illaki başarılı olmak zorunda değiliz. ama mücadeleden herhangi bir taviz yoktu ne olursa olsun. şu anki takıma bakıyorum. yerlileri hepsi milli, yabancılar dünyanın en iyileri..ama bu sefer mücadele yok hırs yok. yetenek yoksunluğuna göz yumulabilir ama o formayı kim giyiyorsa mücadele etmek zorunda. o formanın ağırlığını taşımak için salt yetenek yetmez.
bu takımda ışıl eksik. oyun kurucu ışıl'dan bahsetmiyorum. takım kaptanı 10 numara ışıl alben'den. arda turan'ın futbol takımındaki rolünü üstlenen. şimdi ben teker teker isimlere saydırabilirim, yasemin'den başlarım, tuğba'ya, nilay'a, bahar'a kadar.*bir işe yaramayacaktır. çünkü olay şut yüzdesi falan değil. ortadaki topa atlayacak ruh hali, özellikle yerlilerin*en azından rancik kadar, jasa kadar, baros kadar takımı sahiplenmeleridir olay.
bir de olayın zafer kalaycıoğlu hadisesi var. cem akdağ görevdeyken kendisi ile anlaşmıştı dedehayır. hem fenerbahçe'de aktif görevdeyken anlaşılmasına hem de cem akdağ'a ayıp edilerek gelmesine rağmen, yine de kabul etmek zorundaydık kendisini. ne de olsa galatasaray antrenörüydü artık. ancak ruh açısından basketbolculardan farkı yok onun da. koca takım belki de lig rekorudur bilemiyorum, fener maçında* koca periyot 2 sayı atmasına engel olamıyorsa ortada büyük sorun var demektir. karşındaki rakiple kadro kalitesi açısından pek bir fark yoksa bir de eğer.
bu takım şampiyon olabilir mi bu sene? olabilir tabi. yabancılar dünyanın en iyilerinden. yerlilerin hepsi milli. ama en azından ışıl'ın hırsının yarısı kadar hırsları olmalı. zaman var da umut var mı, bilemiyorum.
