28941
2021-2022 sezonunun ligde 12, avrupa liginde 4 haftası geride kalmışken gol atma konusunda ciddi kısırlık yaşayan takımımız. gol atmak için harcadığımız eforun 10'da 1'i basitliğinde de goller yememiz de cabası. temel gol bulma pratiklerini incelediğimizde gol bulma noktasında sadece 1 alanda verimli olduğumuz söylenebilir: o da moda deyimle geçiş hücumu, geleneksel tanımıyla kontra atak.
duran toplardan gol bulamadığımız gibi dönüşlerinde kalemizde pozisyon bulma olasılığımız o kadar yüksek ki, 21 kasım 2021 fb maçında mesut özil'in kendi kişisel tarihinde muhtemelen eşi benzeri olmayan bir gol bulmasını sağladık. stoperlerimizin gol atabilmesi mucize. en son donk atabiliyordu... hücum oyuncularımız ise genelde kısa ve hızlı cinsten olduğu için kazandığımız duran topları saha içi yerleşimimizi bozmadan direkt auta atmak en mantıklısı oldu artık.
uzaktan şutlarla gol bulamıyoruz çünkü önü açıldığında bam diye topa vurabilen adamımız yok. en iyi ihtimalle yay civarından atabilecek cicaldau ve morutan var ama onların şutlarının gol olabilmesi için aynısından 20-30 tane filan denemeleri lazım. bu süreçte yuvarlanarak kaleciye ulaşan ya da dağlara taşlara giden çok sayıda topu izlememiz gerekiyor. yahut bloklanan toplar rakibin geçiş hücumuna dönüşüyor.
sağdan soldan açılan ortalara kafayla ya da ayakla vurmak suretiyle gol atamıyoruz. çünkü iyi ve isabetli orta açma kalibremiz düşük, iyisi olduğunda da genelde iyi vurabilecek adamlar sahada olmuyor, bazen olsalar da olmuyor. ne hikmetse karambol de yaratamıyoruz, çünkü ceza sahasında yeterli sayıda adamımız olamıyor. yine sonlandıramadığımız ve kalemize tehdit olmaya namzet rakip atakları...
set oyununda gol bulmak istediğimiz sekanslarda da türlü talihsizlikler yakamızı bırakmıyor. bazen bir adım önde, bazen iki adım arkada ölen paslarla biten ataklar oluyor. pas verilmesi gereken yerlerde çekilen şutlar, şut çekilmesi gereken yerlerde verilen paslar, verilmeyen paslar, sırtı dönük kaptırılan toplar vs. bu yüzden bir türlü büyük resmini göremediğimiz set oyunlarıyla sıkça karşılaşıyoruz. gol atma ihtimalimizin en düşük olduğu sektör budur muhtemelen.
antrenmanlarda bunların çalışmalarını kendi kendimize yaptığımız için hücumlarımız iyi gözüküyordur teknik ekibimize muhtemelen. çünkü golün her türlüsünü yiyebiliyoruz. ama atamıyoruz. neden? çünkü rakiplerimiz bizim antrenmanlardaki yedek takımımız gibi değil.
bu tablonun sorumlusunu kim nasıl görmek isterse öyle görsün, ama tablo bu. 1 gol atana kadar canı çıkan bir takım var ortada. sevmek bir ömür sürüyor, sevişmek 1 dakika: basit goller yedik.
duran toplardan gol bulamadığımız gibi dönüşlerinde kalemizde pozisyon bulma olasılığımız o kadar yüksek ki, 21 kasım 2021 fb maçında mesut özil'in kendi kişisel tarihinde muhtemelen eşi benzeri olmayan bir gol bulmasını sağladık. stoperlerimizin gol atabilmesi mucize. en son donk atabiliyordu... hücum oyuncularımız ise genelde kısa ve hızlı cinsten olduğu için kazandığımız duran topları saha içi yerleşimimizi bozmadan direkt auta atmak en mantıklısı oldu artık.
uzaktan şutlarla gol bulamıyoruz çünkü önü açıldığında bam diye topa vurabilen adamımız yok. en iyi ihtimalle yay civarından atabilecek cicaldau ve morutan var ama onların şutlarının gol olabilmesi için aynısından 20-30 tane filan denemeleri lazım. bu süreçte yuvarlanarak kaleciye ulaşan ya da dağlara taşlara giden çok sayıda topu izlememiz gerekiyor. yahut bloklanan toplar rakibin geçiş hücumuna dönüşüyor.
sağdan soldan açılan ortalara kafayla ya da ayakla vurmak suretiyle gol atamıyoruz. çünkü iyi ve isabetli orta açma kalibremiz düşük, iyisi olduğunda da genelde iyi vurabilecek adamlar sahada olmuyor, bazen olsalar da olmuyor. ne hikmetse karambol de yaratamıyoruz, çünkü ceza sahasında yeterli sayıda adamımız olamıyor. yine sonlandıramadığımız ve kalemize tehdit olmaya namzet rakip atakları...
set oyununda gol bulmak istediğimiz sekanslarda da türlü talihsizlikler yakamızı bırakmıyor. bazen bir adım önde, bazen iki adım arkada ölen paslarla biten ataklar oluyor. pas verilmesi gereken yerlerde çekilen şutlar, şut çekilmesi gereken yerlerde verilen paslar, verilmeyen paslar, sırtı dönük kaptırılan toplar vs. bu yüzden bir türlü büyük resmini göremediğimiz set oyunlarıyla sıkça karşılaşıyoruz. gol atma ihtimalimizin en düşük olduğu sektör budur muhtemelen.
antrenmanlarda bunların çalışmalarını kendi kendimize yaptığımız için hücumlarımız iyi gözüküyordur teknik ekibimize muhtemelen. çünkü golün her türlüsünü yiyebiliyoruz. ama atamıyoruz. neden? çünkü rakiplerimiz bizim antrenmanlardaki yedek takımımız gibi değil.
bu tablonun sorumlusunu kim nasıl görmek isterse öyle görsün, ama tablo bu. 1 gol atana kadar canı çıkan bir takım var ortada. sevmek bir ömür sürüyor, sevişmek 1 dakika: basit goller yedik.
