32906
çoğunlukla genç ve yeni bir kadro var elinde. bu bilimsel bir gerçek; bunun aksini iddia edenle pek karşılaşmadım zaten. bu kadronun "takım" olmak için zamana ihtiyacı olduğu fikri de yine ilk önerme içinde ezici bir çoğunluğa sahip, bu da deney ve gözlem yoluyla kolayca doğrulanabilir bir olgu. peki, kıymetli hocamızın son derece basit ve yine son derece kolayca ispatlanabilir hatalarından dönmeyişini neyle açıklayacağız?
beşiktaş deplasmanından, tamamen teknik direktör kaynaklı disiplin sorunundan kaynaklanan bir hatayla puansız dönüşümüz?
lokomotiv maçında, maçın duygu geçişleri yüksek atmosferine kapılıp, kontrolüne alması gereken maçı çığrından çıkarması, hiç gereği yokken "rus ruleti" başlatması ve galibiyetten olmamız?
fkg maçında golü yiyene kadar, sanki 0-0 bize yeterli bir skormuş gibi aşırı kontrollü, üretkenliğin 5. planda olduğu, baskı yersek babel'e uzun vuralım gibi şimdiye kadar bir işe yaradığı görülmemiş, kendisi de dahil olmak üzere herkesin uyku modunda takıldığı kısır bir oyunla 1 puanı zor kurtarışımız?
puan kaybı yaşadığımız şu son 3 maç hafızalarda taze olduğu için örnek veriyorum: hâli, tavrı, hamleleriyle etken değil edilgen, maçlara yön veren değil maçın rüzgârının tesirine kapılan, soğukkanlı değil neredeyse panik bir teknik direktör görülüyor kenarda. yahu şu 3 maçta kaybedilen puanların en azından ikisinin lokomotiv maçında kenardan doğru hamlelerle kurtarılamayacağını düşünüyorsanız sizin için futbolda teknik direktörün etkisi maksimum %10 filandır; futbol konuşurken sizin için teknik direktörü konuşmak en son sırada gelmesi gerekir.
he, bunlar "yapıcı bir eleştiri" olarak algılanmaz muhtemelen. puan kaybından sonra yaptığım için, üstelik kazanılan maçlardan sonra hoca övme ibadetini aksattığım için kabul olunmaz muhtemelen. şu 3 kritik maçta göz göre göre elimizden kayıp giden puanlar için futbolculara laf demeyelim, hocaya laf demeyelim... çünkü en büyük sorun biziz: kazanılan maçtan sonra sözlüğe hiçbir şey yazmayıp, kaybettiğimiz zaman hocayı ve bazı futbolcuları eleştirenler... futbolcu eleştirme işi de şöyle, mesela bir futbolcuya ilişkin olumsuz bir şey söylediğinde bütün futbolculara yazılmış olumsuz eleştirileri de üstlenmiş oluyorsun. ya da hocayı bir yerinden eleştirdiğin zaman "hoca çöp oldu, artık torun sevsin" demiş oluyorsun...
neyse, biz, yani kaybedilen maçlardan sonra sözlüğe damlayanlar olarak çok güçlüyüz beyler. ayağınızı denk alın. bizimle iyi geçinmezseniz takım asla iyi futbol oynayıp başarılı olamayacak, hoca da en kısa zamanda torunlarına kavuşacak. bize bu kudreti bahşettiğiniz için teşekkürler.
edit: istatistikleri ihmal etmeyelim, oralarda bi' yerlerde teselli var, hissedebiliyorum.
beşiktaş deplasmanından, tamamen teknik direktör kaynaklı disiplin sorunundan kaynaklanan bir hatayla puansız dönüşümüz?
lokomotiv maçında, maçın duygu geçişleri yüksek atmosferine kapılıp, kontrolüne alması gereken maçı çığrından çıkarması, hiç gereği yokken "rus ruleti" başlatması ve galibiyetten olmamız?
fkg maçında golü yiyene kadar, sanki 0-0 bize yeterli bir skormuş gibi aşırı kontrollü, üretkenliğin 5. planda olduğu, baskı yersek babel'e uzun vuralım gibi şimdiye kadar bir işe yaradığı görülmemiş, kendisi de dahil olmak üzere herkesin uyku modunda takıldığı kısır bir oyunla 1 puanı zor kurtarışımız?
puan kaybı yaşadığımız şu son 3 maç hafızalarda taze olduğu için örnek veriyorum: hâli, tavrı, hamleleriyle etken değil edilgen, maçlara yön veren değil maçın rüzgârının tesirine kapılan, soğukkanlı değil neredeyse panik bir teknik direktör görülüyor kenarda. yahu şu 3 maçta kaybedilen puanların en azından ikisinin lokomotiv maçında kenardan doğru hamlelerle kurtarılamayacağını düşünüyorsanız sizin için futbolda teknik direktörün etkisi maksimum %10 filandır; futbol konuşurken sizin için teknik direktörü konuşmak en son sırada gelmesi gerekir.
he, bunlar "yapıcı bir eleştiri" olarak algılanmaz muhtemelen. puan kaybından sonra yaptığım için, üstelik kazanılan maçlardan sonra hoca övme ibadetini aksattığım için kabul olunmaz muhtemelen. şu 3 kritik maçta göz göre göre elimizden kayıp giden puanlar için futbolculara laf demeyelim, hocaya laf demeyelim... çünkü en büyük sorun biziz: kazanılan maçtan sonra sözlüğe hiçbir şey yazmayıp, kaybettiğimiz zaman hocayı ve bazı futbolcuları eleştirenler... futbolcu eleştirme işi de şöyle, mesela bir futbolcuya ilişkin olumsuz bir şey söylediğinde bütün futbolculara yazılmış olumsuz eleştirileri de üstlenmiş oluyorsun. ya da hocayı bir yerinden eleştirdiğin zaman "hoca çöp oldu, artık torun sevsin" demiş oluyorsun...
neyse, biz, yani kaybedilen maçlardan sonra sözlüğe damlayanlar olarak çok güçlüyüz beyler. ayağınızı denk alın. bizimle iyi geçinmezseniz takım asla iyi futbol oynayıp başarılı olamayacak, hoca da en kısa zamanda torunlarına kavuşacak. bize bu kudreti bahşettiğiniz için teşekkürler.
edit: istatistikleri ihmal etmeyelim, oralarda bi' yerlerde teselli var, hissedebiliyorum.
