• 390
    artık bana hiç zevk vermeyen spor dalı.

    küçüklüğümde galatasaray şampiyon olduğunda okuldan eve, evden okula galatasaray marşları söyleyerek arkadaşlarımla gidip geldiğimi hatırlıyorum.

    her derbi izleyişimde kalbimin nasıl hızlı atmaya başladığını, nası heyecanlandığımı hatırlıyorum. gol yediğimizde ya da attığımızda ertesi sabah fenerbahçeli arkadaşlarımla gireceğim diyalogları kafamda canlandırdığımı hatırlıyorum.

    transfer geldi mi diye haber sayfalarını günde 150 kere ziyaret ettiğimi hatırlıyorum.

    futbolcuların antrenman videolarını falan izlerken nasıl mutlu olduğumu, eğlendiğimi hatırlıyorum.

    hepsinin heyecanı vardı. forma lansmanlarının bile heyecanı vardı. günü belli olurdu. futbolcular formaları çeker, canlı yayında tanıtırlardı. şimdi her şey kötü. formalar bile kötü. en son ne zaman bir formayı çok beğendim hatırlamıyorum. zaten beğensem de o fiyatlarla almıyorum. almam.

    futbol pis ve zengin yöneticilerin oyuncağı haline geldi. başkanlar kendi camialarının gazını almak için birbirine sallıyor, hocalar ona buna sallıyor ve asla sorumluluk kabul etmiyor, taraftarlar zaten inanılmaz cahil ve sürekli herkese sallıyor (bkz: #3207564) kimsede saygı yok. kimse futboldan zevk almıyor artık. tek mevzubahis herkese düşman olmak.

    futbola dair zamanımı sadece galatasaray'a ayırıyordum son yıllarda. sadece haftada bir galatasaray maçı varsa onu izliyordum ama ondan da sıkıldım. kaç senedir bir düzen yok, plan yok, kaliteli futbol yok. maçı açıyorum, senede milyonlar alan adamların pas atamamasını falan izliyorum. sonra kendi hayatıma bakıyorum. geçen hafta telefonum bozuldu ve yenisini alamıyorum mesela ama senede 10 maç oynamayacak adamlar 5 milyon liralık sözleşmeler imzalıyor. ben bunu neden izliyorum diyorum kendi kendime.

    futbol deyince pis, karanlık, saçma sapan işlerin döndüğü bir spor geliyor benim gözümün önüne artık. nasıl türkiye'de liyakat konusunda sıkıntılar varsa futbolda da öyle. ufak bir kopyası. başarılı ve genç oyuncuları görmek istiyorum ama onun yerine 34'lük her türlü skandala bulaşmış arda turan denen adamı görüyorum. takımımdaki her antrenör işinin ehli olsun diyorum ama o da yok. her yeri eksik, her yeri aksıyor.

    21 temmuz 2021 psv eindhoven galatasaray maçı'yla beraber futboldan soğuma seviyem artık son noktaya geldi. kuruluş mottosunda türk olmayan takımları yenmek olan takımımız artık kurada çıktığında karşı tarafın yüzünü güldüren, oh çektiren takıma evrildi. hiçbir zaman hazır değiliz. hiçbir zaman form tutamıyoruz ve hiçbir zaman yönetimler işini doğru düzgün yapıp transferleri yetiştiremiyor. kimse işini doğru düzgün yapmazken taraftar her hafta bizi izlesin, lisanslı ürün alsın, maça gelsin diye bekleniyor. tüm bunları yaparken de asla zevk alamamak cabası.

    neyse, futbol hakkında biraz içimi döktüm rahatladım. ha bu arada twitter'da orda burda futbola falan dair ne varsa takipten de çıktım. canım sözlüğümüzden vazgeçebilir miyim şu an bilmiyorum tabi. bundan sonra sadece müzik, resim, kedi, köpek, kuş, oyun, komik meme'ler falan takip edeceğim. futbol gibi hele hele türkiye'de futbol gibi bir toksikliğe şu an hiç ihtiyacım yok.
App Store'dan indirin Google Play'den alın