206
türkiye'de üçüncü yıldızın da dördüncü yıldızın da önce galatasaray tarafından takılması sebebiyle fenerbahçe camiasının inatla sarıldığı konu. bu yıldız konusunun ortaya çıkışında beşiktaş da bazı abilerinin(!) araya girmesiyle ligin oynanmadığı 1957 ve 1958 yılından iki şampiyonluk indirtmişti(!). e fenerbahçemizin de eli armut toplayamayacağına göre onlar da buralardan ekmek kovalamaktadır.
sonuçta tüm mesele kimin "en büyük" olduğu. "ne kupa büyüklüğü ne şampiyonluk" güzel laftı elbette ama son 15 yıldır travmadan travmaya koşan taraftarı artık kesmiyor haliyle. işin ilginç tarafı zamanında fenerbahçe bunun başvurusunu yapmış ve reddedilmemiş gibi davranılması. "bir başvuru yapılsın incelensin" diyenler çoğalmaya başladı bu konu hakkında. oysa zaten zamanında reddedilmiş bir başvuru var bu konuda.
galatasaray üçüncü yıldızı taktıktan sonraki sezon beşiktaş'a yüzüncü yıl hediyesi verilmişti. ondan sonraki sezon aziz başkan devreye girmiş ve 4 senede 3 şampiyonluk gelmişti. 14 mayıs 2006'daki "kaza" bir şekilde telafi edilmiş, 2007-2008 sezonu da rising sun over europe ile kurtarılmıştı.
2008 yazında galatasaray 17, fenerbahçe 17, beşiktaş ise 10+2 şampiyonluktaydı. 2020 yazına gelindiğinde galatasaray 22, fenerbahçe 19, beşiktaş 13+2 şampiyonluğa sahip oldu. 16 mayıs 2010 akşamı yaşananlar, 3 temmuz süreci, 12 mayıs 2012 travması(!) bir kenara dursun. fenerbahçe galatasaray ile mücadele etmeye çalışırken kendini beşiktaş ile rekabet eder halde buldu. beşiktaş'ın 3 şampiyonluk kazandığı bir periyotta fenerbahçe 2'de kaldı. entry tarihi itibarı ile lider olan beşiktaş 2020-2021 sezonunu şampiyon olarak tamamlarsa beşiktaş ile fenerbahçe arasındaki şampiyonluk sayısı farkı galatasaray ile fenerbahçe arasındakine eşit olacak.
hal böyleyken, şampiyonluk sayısından bir büyüklük tahvil çıkarmak ne kadar mümkünse, fenerbahçe'nin bu üçlü arasında net olarak ikinciliğe oturacağı aşikar. 1970-1980'li yıllarda galatasaray'ın 14, beşiktaş'ın ise 15 yıllık şampiyonluk hasretleri vardı. fenerbahçe de hiçbir "decade" içinde 6-7 şampiyonluk vuramasa da bu iki takımın piyasada olmayışı sayesinde, 1975-1981 arası trabzonspor dominasyonuna rağmen, kendine "en büyük" payesini verebiliyordu.
seksenli yıllar beşiktaş'ın iyi bir jenerasyonla şampiyonluklar yaşaması, galatasaray'ın 14 yıllık hasreti bitirip üzerine kupa galipleri kupasında yarı final görmesiyle geçti. efsane 103 gollü şampiyonluk fenerbahçe'nin 4 sene sonra kazandığı ilk şampiyonluktu. ondan sonraki iki şampiyonluk için sırasıyla 7 ve 5 sene bekledi fenerbahçe. tüm bu zaman içinde 1 şampiyonluk görebilirken önce gordon milne dönemini, daha sonra da galatasaray 7 şampiyonluk ve uefa kupası çıkardığı 1992-2002 arasını yaşadı.
2001-2002 sezonu devam ederken, diğer avrupa liglerinde de yeni yeni uygulanmaya başlanan yıldız olayı türkiye'de de uygulanmaya başladı. galatasaray ve fenerbahçe'nin şampiyonluk sayısında 14-14 berabere olması ve o sezonda ikisinin de potada olması bu olayın medya tarafından iyice kışkırtılmasına sebep oldu. karambolde ünlü türk büyüğü ihsan kalkavan'ın gayretleriyle beşiktaş'ın 1957 ve 1958 yıllarındaki federasyon kupası şampiyonluklarının da hesaba katılması ve özellikle bu düzenlemeyle beşiktaş'ın 8 şampiyonluktan 10'a çıkıp formasına tıpkı galatasaray ve fenerbahçe gibi 2 yıldız takması işin ayarının kaçtığı yer oldu.
nitekim o sezonun 32. haftasında galatasaray ankaragücü'nü sami yen'de yenip* bir önceki sezon yaşanan süprizi tekerrür ettirmeyip "şampi" olurken fenerbahçe de her tarafına farklı boyutlarda yıldız serpiştirilmiş o sezonun beyaz formasıyla kadıköy'de trabzonspor'u* ağırlıyordu.
o günden bugüne, aziz yıldırım'ın saha içinde saha dışında estirdiği 2003-2007 dönemi hariç bu konu hep gündemde oldu. bir ara 1959 öncesinden talep edilen şampiyonluk sayısı 25 küsura kadar dayandı. yıllar içinde başvurdukları kapılar yüzlerine kapandıkça en son 9 şampiyonluğa kadar indiler. maksat arka arkaya gelen şampiyonluklar karşısında avunabildikleri eski güzel günlerdeki* gibi galatasaray'ın 6-7 şampiyonluk önünde olabilmek.
hak, hukuk, adalet, metin oktay, süleyman seba, gündüz kılıç falan filan bunlar işin tiyatro kısmı.
çünkü galatasaray yine şampiyon olup duruyor ve elde avuçta tutunabilecek bir şey ne yazık ki kalmadı. var operatörünün dahil olduğu örgüt falan derken muhtemelen kendileri de artık eşşeğin gözüne yağmur yağdığını farkettiler. ya tehlikeli sularda gezdikleri için uyarı geldi. ya da kendi yalanlarına da inanamayacak eşiği aştılar.
aslında bunlara vereceksin avantadan 9 şampiyonluk, 5-6 şampiyonluk geriden yakalayıp bir daha geçeceksin.
bunların yediden yetmişe hak ettiği de budur aslında ama onlar da insan, yazık günah...
o kadar uzun yazının içinde o sezonlara dair en ufak bir şey söylemedim mesela. çünkü o sezonlara dair en ufak bir fikri olan yok, umursayan da yok. maksat o eski güzel günlere dönebilmek, az da olsa avunacak bir şeyler bulabilmek...
sonuçta tüm mesele kimin "en büyük" olduğu. "ne kupa büyüklüğü ne şampiyonluk" güzel laftı elbette ama son 15 yıldır travmadan travmaya koşan taraftarı artık kesmiyor haliyle. işin ilginç tarafı zamanında fenerbahçe bunun başvurusunu yapmış ve reddedilmemiş gibi davranılması. "bir başvuru yapılsın incelensin" diyenler çoğalmaya başladı bu konu hakkında. oysa zaten zamanında reddedilmiş bir başvuru var bu konuda.
galatasaray üçüncü yıldızı taktıktan sonraki sezon beşiktaş'a yüzüncü yıl hediyesi verilmişti. ondan sonraki sezon aziz başkan devreye girmiş ve 4 senede 3 şampiyonluk gelmişti. 14 mayıs 2006'daki "kaza" bir şekilde telafi edilmiş, 2007-2008 sezonu da rising sun over europe ile kurtarılmıştı.
2008 yazında galatasaray 17, fenerbahçe 17, beşiktaş ise 10+2 şampiyonluktaydı. 2020 yazına gelindiğinde galatasaray 22, fenerbahçe 19, beşiktaş 13+2 şampiyonluğa sahip oldu. 16 mayıs 2010 akşamı yaşananlar, 3 temmuz süreci, 12 mayıs 2012 travması(!) bir kenara dursun. fenerbahçe galatasaray ile mücadele etmeye çalışırken kendini beşiktaş ile rekabet eder halde buldu. beşiktaş'ın 3 şampiyonluk kazandığı bir periyotta fenerbahçe 2'de kaldı. entry tarihi itibarı ile lider olan beşiktaş 2020-2021 sezonunu şampiyon olarak tamamlarsa beşiktaş ile fenerbahçe arasındaki şampiyonluk sayısı farkı galatasaray ile fenerbahçe arasındakine eşit olacak.
hal böyleyken, şampiyonluk sayısından bir büyüklük tahvil çıkarmak ne kadar mümkünse, fenerbahçe'nin bu üçlü arasında net olarak ikinciliğe oturacağı aşikar. 1970-1980'li yıllarda galatasaray'ın 14, beşiktaş'ın ise 15 yıllık şampiyonluk hasretleri vardı. fenerbahçe de hiçbir "decade" içinde 6-7 şampiyonluk vuramasa da bu iki takımın piyasada olmayışı sayesinde, 1975-1981 arası trabzonspor dominasyonuna rağmen, kendine "en büyük" payesini verebiliyordu.
seksenli yıllar beşiktaş'ın iyi bir jenerasyonla şampiyonluklar yaşaması, galatasaray'ın 14 yıllık hasreti bitirip üzerine kupa galipleri kupasında yarı final görmesiyle geçti. efsane 103 gollü şampiyonluk fenerbahçe'nin 4 sene sonra kazandığı ilk şampiyonluktu. ondan sonraki iki şampiyonluk için sırasıyla 7 ve 5 sene bekledi fenerbahçe. tüm bu zaman içinde 1 şampiyonluk görebilirken önce gordon milne dönemini, daha sonra da galatasaray 7 şampiyonluk ve uefa kupası çıkardığı 1992-2002 arasını yaşadı.
2001-2002 sezonu devam ederken, diğer avrupa liglerinde de yeni yeni uygulanmaya başlanan yıldız olayı türkiye'de de uygulanmaya başladı. galatasaray ve fenerbahçe'nin şampiyonluk sayısında 14-14 berabere olması ve o sezonda ikisinin de potada olması bu olayın medya tarafından iyice kışkırtılmasına sebep oldu. karambolde ünlü türk büyüğü ihsan kalkavan'ın gayretleriyle beşiktaş'ın 1957 ve 1958 yıllarındaki federasyon kupası şampiyonluklarının da hesaba katılması ve özellikle bu düzenlemeyle beşiktaş'ın 8 şampiyonluktan 10'a çıkıp formasına tıpkı galatasaray ve fenerbahçe gibi 2 yıldız takması işin ayarının kaçtığı yer oldu.
nitekim o sezonun 32. haftasında galatasaray ankaragücü'nü sami yen'de yenip* bir önceki sezon yaşanan süprizi tekerrür ettirmeyip "şampi" olurken fenerbahçe de her tarafına farklı boyutlarda yıldız serpiştirilmiş o sezonun beyaz formasıyla kadıköy'de trabzonspor'u* ağırlıyordu.
o günden bugüne, aziz yıldırım'ın saha içinde saha dışında estirdiği 2003-2007 dönemi hariç bu konu hep gündemde oldu. bir ara 1959 öncesinden talep edilen şampiyonluk sayısı 25 küsura kadar dayandı. yıllar içinde başvurdukları kapılar yüzlerine kapandıkça en son 9 şampiyonluğa kadar indiler. maksat arka arkaya gelen şampiyonluklar karşısında avunabildikleri eski güzel günlerdeki* gibi galatasaray'ın 6-7 şampiyonluk önünde olabilmek.
hak, hukuk, adalet, metin oktay, süleyman seba, gündüz kılıç falan filan bunlar işin tiyatro kısmı.
çünkü galatasaray yine şampiyon olup duruyor ve elde avuçta tutunabilecek bir şey ne yazık ki kalmadı. var operatörünün dahil olduğu örgüt falan derken muhtemelen kendileri de artık eşşeğin gözüne yağmur yağdığını farkettiler. ya tehlikeli sularda gezdikleri için uyarı geldi. ya da kendi yalanlarına da inanamayacak eşiği aştılar.
aslında bunlara vereceksin avantadan 9 şampiyonluk, 5-6 şampiyonluk geriden yakalayıp bir daha geçeceksin.
bunların yediden yetmişe hak ettiği de budur aslında ama onlar da insan, yazık günah...
o kadar uzun yazının içinde o sezonlara dair en ufak bir şey söylemedim mesela. çünkü o sezonlara dair en ufak bir fikri olan yok, umursayan da yok. maksat o eski güzel günlere dönebilmek, az da olsa avunacak bir şeyler bulabilmek...
