28428
hocadan en büyük dileğim, kendi ekolünü takımın ve türk futbolunun kültürü haline getirmesi. takım uzunluğunu kısa tutan, tamamı dinamik, şutları ortalama ama hızlı forvetler, box-to-box şutu olan orta sahalar ve kompakt oyun bana göre fatih terim takımlarının karakteristiği.
hoca kendi hayallerini gerçekleştirmek için italya'ya gitmese türkiye'de kalmış olsa idi, belki bunlar şimdiden gerçekleşmiş olacaktı. özellikle italya macerasından sonraki sürtüşmeler ve hocanın futbol politikasına dair tutumu hem galatasaray'da hem de milli takımda süreksizliğe neden oldu. bana kalırsa bu yüzden hocanın en verimli yılları olabilecek 50-55 yaş aralığı heder oldu. keşke bunlar yaşanmamış olsa idi. büyük bir fırsatı kaçırdık.
fatih terim genelin düşündüğünün aksine uzun dönem planları olan bir hoca. bunu milli takımlar direktörü olduğu zamanlarda daha da iyi ispatladı. yabancı sınırına yönelik tutumu, genç milli takımların gidişatı, avrupa'da sürekli oynayan oyuncu sayılarımızın artmış olması hep fatih terim'in eseri. eğer futbolu yönetenler hocaya ayak uydurabilseydi, gerçekten de ülkece futbolda çağ atlamış olacaktık ama mümkün olmadı, olamadı. prim tartışmalarından politik zararı olanlar yüzünden hocayı harcadılar. hoca da galatasaray projesine geri döndü. açıkçası ben hocayı milli takımda uzunca süreler görmekten memnuniyet duyardım, zira hoca olumsuza ya da günlük başarıya yönelik olmaktan çok uzun dönemli başarıları hedeflemekte. ama hocayı en özel kılan şey ise, bu uzun dönem planları olmasına karşın günlük sorunları, kriz anlarını, kritik kısa dönem hedeflerini de iyi yönetebilmesi. misalen bu ülkeye büyük vizyonlarla frank rijkaard geldi. ama kısa dönem hedeflerini tutturamadığı için gönderildi. takımla kimya uyuşmadı. bu örnekler çoğaltılabilir elbette ama, geldiği tarihte yarattığı etki açısından rijkaard en çok ses getiren hoca olduğu için bu örneği verdim.
bugün hocanın camiadaki ağırlığı, rakiplerin kendisiyle uğraşmasına rağmen duymak zorunda bıraktığı saygı bunlar hocayı galatasaray ve türk futbolu efsanesi yapıyor. hoca elbette bahsettiği hedefe gücü yettiğince ulaşmak için çabalayacaktır, ama kendisi o hedefi ellerinde yükseltemese bile, onun ekolü o hedefin öğrencilerinin ellerinde yükselmesini sağlayabilmeli. bu bence kupa 1'den daha da büyük bir hedef.
hoca kendi hayallerini gerçekleştirmek için italya'ya gitmese türkiye'de kalmış olsa idi, belki bunlar şimdiden gerçekleşmiş olacaktı. özellikle italya macerasından sonraki sürtüşmeler ve hocanın futbol politikasına dair tutumu hem galatasaray'da hem de milli takımda süreksizliğe neden oldu. bana kalırsa bu yüzden hocanın en verimli yılları olabilecek 50-55 yaş aralığı heder oldu. keşke bunlar yaşanmamış olsa idi. büyük bir fırsatı kaçırdık.
fatih terim genelin düşündüğünün aksine uzun dönem planları olan bir hoca. bunu milli takımlar direktörü olduğu zamanlarda daha da iyi ispatladı. yabancı sınırına yönelik tutumu, genç milli takımların gidişatı, avrupa'da sürekli oynayan oyuncu sayılarımızın artmış olması hep fatih terim'in eseri. eğer futbolu yönetenler hocaya ayak uydurabilseydi, gerçekten de ülkece futbolda çağ atlamış olacaktık ama mümkün olmadı, olamadı. prim tartışmalarından politik zararı olanlar yüzünden hocayı harcadılar. hoca da galatasaray projesine geri döndü. açıkçası ben hocayı milli takımda uzunca süreler görmekten memnuniyet duyardım, zira hoca olumsuza ya da günlük başarıya yönelik olmaktan çok uzun dönemli başarıları hedeflemekte. ama hocayı en özel kılan şey ise, bu uzun dönem planları olmasına karşın günlük sorunları, kriz anlarını, kritik kısa dönem hedeflerini de iyi yönetebilmesi. misalen bu ülkeye büyük vizyonlarla frank rijkaard geldi. ama kısa dönem hedeflerini tutturamadığı için gönderildi. takımla kimya uyuşmadı. bu örnekler çoğaltılabilir elbette ama, geldiği tarihte yarattığı etki açısından rijkaard en çok ses getiren hoca olduğu için bu örneği verdim.
bugün hocanın camiadaki ağırlığı, rakiplerin kendisiyle uğraşmasına rağmen duymak zorunda bıraktığı saygı bunlar hocayı galatasaray ve türk futbolu efsanesi yapıyor. hoca elbette bahsettiği hedefe gücü yettiğince ulaşmak için çabalayacaktır, ama kendisi o hedefi ellerinde yükseltemese bile, onun ekolü o hedefin öğrencilerinin ellerinde yükselmesini sağlayabilmeli. bu bence kupa 1'den daha da büyük bir hedef.
