4
üniversitenin son sınıfındaydım. çocukluk aşkım galatasaray'ımı canlı gözlerle izlediğim ilk maçtı. 10 yaşındaki erkek kardeşimi de götürmüştüm maça. hava da bayağı soğuktu çok üşümüştük. paramız maçı sivas tarafındaki kale arkasından izlemeye ancak yetmişti. yukarıdaki arkadaşımın aldığı sucuk ekmeğe imrenmiş ama paramız yetmemiş bayat kıvamında simit yiyebilmiştik. hakan şükür, ümit karan, lincoln ve song'u çıplak gözle izlemek benim için çok heyecan verici ve güzel bir deneyimdi. bu maç benim de yikilmadan önce kayseri ataturk stadyumunda izlediğim son maç olmuştu. maçta atılan iki golün de bizim bulunduğumuz kaleye atılmış olması bizim için büyük bir şans olmuştu. iki gol de kafa vuruşuyla gelmişti. ilk yarıda gökhan ünal'ın attığı gole ikinci yarıda ümit karan cevap vermişti. maç bitince bırakılan 2 puana üzülerek üşüye üşüye evin yolunu tutmuştuk.
