10882
evrimsel psikoloji insanın düşünme davranışını kolaylaşırmak için kompleks olayları basitleştirmek için kurtarıcı ya da günah keçisi aradıgını söylüyor. her cevabı verecek bir mit ya da düşünmeden önümüze bakmamızı sağlayacak bir kural ya da alttaki nedenleri unutmamızı istememizi sağlayacak bir kötü lazım.
2015-2017 arası çok kötüydük. sneijder de o takımın efsanesiydi. östersunds'a da elendik her şey üstüne ve sneijder de gitti. yerine gelen o işte anlattığımız günah keçisi sıfatını aldı.
bir delilik hali yaşanıyor kendisine karşı. futbolda uzun zamandır böyle şey görmemiştim. bunun teknoloji ile alakası var tabii. 20 yıl önce olmazdı bu. her top kaybından sonra histerik krizler yaşanıyor sozlükte. dün çok nüktedan bir entry vardı başlığında. 15. dakika falan yine berbat oynuyor diye. ben de kendisini obsesyon yaptığım için hep dikkat ediyorum insan reflekslerini. adam 7. dakikada ilk top kaybında 'allah belani versin' yazıyor. nefret hali yani. galatasarayla beraber de değerlendirilmek istenmiyor. yeter ki gitsin isterse sonuncu olalım yazılıyor. iyı oynarsa ve başkalarının övdüğünü görürlerse diye gömülecek alan aranıyor.
hayatına doğrudan dahli olmayan birine bu denli öfke, nefret duymak bana hep çok anlamsız gelecek. en buyuk gunah kecisi oydu ve olmayınca olmadığını da onlarca kez tecrubeledik.
bu yazıyı neden yazdım? çünkü dün iptal edilen golüne sevinirken adamın ne kadar mutlu olduğunu gördüm. adam herkese sarıldı. sampiyon oldugumuzda da böyleydi. ya da dün gitfi isyan etti kart falan gördü saçma sapan. her şeye rağmen belli bir duygu yaşıyor buraya. ama taraftar ve yönetim el birliği ile söktü. dün hocanın açıklamaları gördüm o da tuy dikmiş.
türkiye'de kazanan kültürü yok. kaybetme ve üzülmeye, arabeske dair yoğun ve mazoşist bir sevgi var. o yüzden en çok kazanan galatasaray taraftarının büyük bir bölümü sadece kibirden ve bilgisizlikten oluşuyor. acı ama gerçek. burada oyuna dair yazan ne kadar kişj varsa küstürülmesi de buna güzel bir gösterge.
(bkz: 19 ekim 2020 galatasaray alanyaspor maçı)
2015-2017 arası çok kötüydük. sneijder de o takımın efsanesiydi. östersunds'a da elendik her şey üstüne ve sneijder de gitti. yerine gelen o işte anlattığımız günah keçisi sıfatını aldı.
bir delilik hali yaşanıyor kendisine karşı. futbolda uzun zamandır böyle şey görmemiştim. bunun teknoloji ile alakası var tabii. 20 yıl önce olmazdı bu. her top kaybından sonra histerik krizler yaşanıyor sozlükte. dün çok nüktedan bir entry vardı başlığında. 15. dakika falan yine berbat oynuyor diye. ben de kendisini obsesyon yaptığım için hep dikkat ediyorum insan reflekslerini. adam 7. dakikada ilk top kaybında 'allah belani versin' yazıyor. nefret hali yani. galatasarayla beraber de değerlendirilmek istenmiyor. yeter ki gitsin isterse sonuncu olalım yazılıyor. iyı oynarsa ve başkalarının övdüğünü görürlerse diye gömülecek alan aranıyor.
hayatına doğrudan dahli olmayan birine bu denli öfke, nefret duymak bana hep çok anlamsız gelecek. en buyuk gunah kecisi oydu ve olmayınca olmadığını da onlarca kez tecrubeledik.
bu yazıyı neden yazdım? çünkü dün iptal edilen golüne sevinirken adamın ne kadar mutlu olduğunu gördüm. adam herkese sarıldı. sampiyon oldugumuzda da böyleydi. ya da dün gitfi isyan etti kart falan gördü saçma sapan. her şeye rağmen belli bir duygu yaşıyor buraya. ama taraftar ve yönetim el birliği ile söktü. dün hocanın açıklamaları gördüm o da tuy dikmiş.
türkiye'de kazanan kültürü yok. kaybetme ve üzülmeye, arabeske dair yoğun ve mazoşist bir sevgi var. o yüzden en çok kazanan galatasaray taraftarının büyük bir bölümü sadece kibirden ve bilgisizlikten oluşuyor. acı ama gerçek. burada oyuna dair yazan ne kadar kişj varsa küstürülmesi de buna güzel bir gösterge.
(bkz: 19 ekim 2020 galatasaray alanyaspor maçı)
