harry kewell

gülüşüyle, futboluyla, turuncu formanın en çok yakıştığı aslan ünvanıyla, her daddy cool u duyduğumuzda onu hatırlamamızı sağlayacak olan harikulade insan. galatasaray ile bu kadar bütünleşen yabancı sayısı benim bildiğim kadarıyla bir elin beş parmağını geçmez vaziyette. ve ne kadar güzel ki onun gibi bir fuytbolcuyu camiamızda görebildik oynadığı futbola attığı o mükemmel gollere şahit olabildik. eğer kaderde geldiğini gördüğümüz gibi gittiğini görmek de varsa onun içinde bizim içinde hayırlısını dilemekten başka seçeneğimiz yok gibi gözüküyor. üzülmek gitmesin diye bir şeyler yapmaya çalışmak çok manidar fakat afedersiniz ama k.cımızı yırtıp başımıza geçirsek bu yönetim kewell'ı göndermekte kararlıysa ve kewell da galatasaray için noktayı koymak istiyorsa bir şey değişmeyecektir. eğer gitmeyip kalırsa ve oluşan en ufak bi problemde taraftar nondayı harcadığı gibi kewell'ı da harcarsa cok yazık olacaktır. varsın gitmek istiyorsa gönderilecekse gitsin. o galatasaray ruhunu yaşayan parçalıyı en güzel şekilde taşıyan aslan parçası olarak kalsın bizim hafızalarımızda. ne kadar sevildiğini göremesen bile stay with us harry.

istanbul ağlıyordu , bu sabah
dalgalar hırçındı, kızgındı
sokaklar sessizdi
kaldırımlar ıslaktı
insanlar yorgundu bu sabah
istanbul kaybetmişliğine ağlıyordu
havada ayrılık kokusu vardı
bir veda vardı istanbul'da
belli ki sevgilisinden ayrılmıştı
mutsuzdu, yüzü asıktı istanbul'un
vapurlar bomboştu
derin bir sessizlik vardı
kızkulesi gözyaşı döküyordu
yağmurlar yağıyordu kaldırımlara
güvercinler bile uçmuyordu
kanatları yorgundu güvercinlerin
bu veda bu ayrılık hiç yakışmamıştı istanbul'a
kahroldu istanbul
bir sigara yaktı herkes sustu
bir of çekti derinden istanbul
kederliydi, yaralıydı bu sabah
içinde bir ateş yanıyordu
sitem ediyordu dalgalar
istanbulun kaderi ayrılıktı bu sabah ayrılıktı(u: :()...