265
işim sebebiyle ayda 8-9 gün çalışıp genelde 21-22 gün boş oluyorum. boş olduğum tüm zamanları ingiltere championship, ingiltere premier lig, türkiye süper lig ve tff 1.lig maçlarını izleyerek dolduruyorum. olmuyor, martın başından haziran başına kadar galatasaraysızlıktan duvarları tırmaladım ama içim kararıyor artık. ne bir umut ışığı, ne bir sistem, ne bir düzen var. galibiyet alsak sevinemiyecek durumdayım. takımın ve ligin, avrupa takımları ve ligleriyle makası o kadar çok açıldı ki, bir daha yakalamak sanki mümkün değil gibi... bir daha asla şanlı avrupa galibiyetleri izleyemeyecek gibi hissediyorum ve bu çok kanıma dokunuyor.
