544
bir galatasaraylı için hacılık mertebesi, ortadox birinin ayasofya görmesi gibi bir şey sanırım. ben de en şanslı 25-30.000 kişi arasındayım. her anı o kadar net aklımda, attığımız her adımı o kadar iyi hatırlıyorum ki... maalesef ki penaltıları izleyememiştim. parken stadına girişte cem uzan'ın dağıttığı t-shirt ler vardı. 3 tanesi ile kafamı ve kulaklarımı kapattım yere yattım. tek pişmanlığım o dur. çocukluk işte, yaş 15 o zaman. popescu'nun son penaltısını göremedim anlayacağınız. kızım bir tarafa dünya bir tarafa ama bu zamana kadar daha büyük bir mutluluk yaşamadım. 2. defa alsak uefa kupasını o kadar sevinmem. korkunç bir başarı muhteşem bir iş. emeği geçenlere teşekklürler...kutlu olsun.
