Kariyer Sonu658
son derece kötü şartlarda girdiği 2005-2006 sezonunu, rüya gibi bir finalle noktalamış teknik direktör.
galatasaray'daki teknik direktörlük kariyerine, "mevcut kadrodan kimsenin ayrılmasını istemiyorum" diyerek başlamıştı. fakat burası galatasaray'dı. öyle her şey istediği gibi olmayacaktı. önce, takımın yıldızı frank ribery'nin kaçtığı haberini aldı, sonrasında yine kalmalarını istediği flavio conçeicao ve hakan yakın'ın ayrıldığını öğrendi. yine de, spor yorumcularının ortaya attığı "gerets'in takımları birkaç hafta sonra düşüşe geçiyor" analizlerine aldırış etmeden yolumuza doludizgin devam ediyorduk. ta ki tromsö il faciasına kadar. norveç takımı'na elenince hepimiz korkmuştuk ama neyse ki korktuğumuz başımıza gelmedi.
diğer taraftan da kadroda bir gençleştirme operasyonu söz konusuydu. fatih terim ve gheorghe hagi'den sonra, tıpkı onlar gibi altyapıya önem veren bir başka teknik direktör olan gerets'le mehmet güven, aydın yılmaz, ferhat öztorun, uğur uçar gibi gençlerimiz takım içerisine yerleştirilmişti. hepimiz bu durumdan çok memnunduk ama bu durumun farklı boyutları olduğunu da biliyorduk. rakibin kadrosu daha dengeli ve daha güçlü bir kadroydu. onlar appiah ve aurellio'dan oluşan sağlam bir orta sahaya sahipken, biz afrika kupası'na giden saidou'nun yerini mehmet güven'le mi yoksa volkan arslan'la mı doldurabiliriz diye düşünüyorduk ama hakkını verelim, forvet rotasyonumuz mükemmeldi.
yukarıda saydığım problemlere maddi sıkıntılarımız, futbolcuların ödenmeyen alacakları vs eklense de gerets hiçbir zaman bahane üretmeden kendi takımını kurdu, kendi oyununu oynattı ve rekor puanla şampiyon olduk. hem de muhteşem bir bitişle.
her şey için teşekkürler hocam. bir gün arena'da seni tekrar görebilmek dileğiyle.
galatasaray'daki teknik direktörlük kariyerine, "mevcut kadrodan kimsenin ayrılmasını istemiyorum" diyerek başlamıştı. fakat burası galatasaray'dı. öyle her şey istediği gibi olmayacaktı. önce, takımın yıldızı frank ribery'nin kaçtığı haberini aldı, sonrasında yine kalmalarını istediği flavio conçeicao ve hakan yakın'ın ayrıldığını öğrendi. yine de, spor yorumcularının ortaya attığı "gerets'in takımları birkaç hafta sonra düşüşe geçiyor" analizlerine aldırış etmeden yolumuza doludizgin devam ediyorduk. ta ki tromsö il faciasına kadar. norveç takımı'na elenince hepimiz korkmuştuk ama neyse ki korktuğumuz başımıza gelmedi.
diğer taraftan da kadroda bir gençleştirme operasyonu söz konusuydu. fatih terim ve gheorghe hagi'den sonra, tıpkı onlar gibi altyapıya önem veren bir başka teknik direktör olan gerets'le mehmet güven, aydın yılmaz, ferhat öztorun, uğur uçar gibi gençlerimiz takım içerisine yerleştirilmişti. hepimiz bu durumdan çok memnunduk ama bu durumun farklı boyutları olduğunu da biliyorduk. rakibin kadrosu daha dengeli ve daha güçlü bir kadroydu. onlar appiah ve aurellio'dan oluşan sağlam bir orta sahaya sahipken, biz afrika kupası'na giden saidou'nun yerini mehmet güven'le mi yoksa volkan arslan'la mı doldurabiliriz diye düşünüyorduk ama hakkını verelim, forvet rotasyonumuz mükemmeldi.
yukarıda saydığım problemlere maddi sıkıntılarımız, futbolcuların ödenmeyen alacakları vs eklense de gerets hiçbir zaman bahane üretmeden kendi takımını kurdu, kendi oyununu oynattı ve rekor puanla şampiyon olduk. hem de muhteşem bir bitişle.
her şey için teşekkürler hocam. bir gün arena'da seni tekrar görebilmek dileğiyle.
