460
işyerinde bir dizi önlemler aldığımız hastalık.
60 yaş üstü çalışanlar, kronik rahatsızlıkları bulunan çalışanlar idari izinliler. toplu taşıma ile gelip giden çalışanların ise ya ulaşım sorunu çözüldü ya da onlar da idari izinli sayıldı.
yemekhanede masa sayısı azaltıldı, çapraz oturma düzenine geçildi.
tek kullanımlık tabak, çanak, su, ekmek, bardak gibi malzemelere geçildi ayrıca.
yemekhane, tuvalet ve banyolar günlük olarak çamaşır suyuyla yıkanıyor. ayrıca araçlar da dahil işyerinin bütün bölümleri haftada bir özel bir şirket tarafından hidrojen peroksit ile dezenfekte ediliyor.
çalışanların sabah akşam ateşini ölçüyoruz.
kampta kalan çalışanların dışarı çıkmalarını kısıtlandırdık.
çalışanlara her sabah redoxon ve ligone içiriyoruz bağışıklık sistemleri güçlensin diye.
şantiyelerde maske kullanımının tamamen zorunlu olacağı yönünde söylentiler de mevcut önümüzdeki 1-2 gün içerisinde netlik kazanır tabi.
ancak şunu söyleyeyim. burada iş dursa iş durdu diye sevinecek 1 tane bile adam yok. cumartesi günü 19 yaşında bir kardeşimizi yaşı nedeniyle izne çıkardık. idari izinli olduğu halde, maaşı tam ödeneceği halde ağlayacaktı çocuk. herkesin geçim derdi var, borcu harcı var. olmayanın da hayalleri var. bu süreci çalışarak ve hastalanmadan atlatma peşinde insanlar. dahası 1 aydır sözde sokağa çıkma yasağı uygulandığı söylenen italya'da da vaka sayısında hiç bir azalma yok. artmaya devam ediyor. topyekün bi sokağa çıkma yasağının hiç bir ülkede uygulandığına da inanmıyorum zaten. bizdeki 20 yaş altına sokağa çıkma yasağı mevzusu da eminim ki yurtdışında bazı haber sitelerinde türkiye'de sokağa çıkma yasağı ilan edildi diye haber olmuştur. ancak sanayiyi kapatacak göt kimsede yok.
ve en önemlisi bu salgını bugün yensen yarın yeni bi vaka gelmesiyle süreci sil baştan tekrar yaşarsın. sokağa çıkma yasağı salgını yenmek için değil, kontrollü bir şekilde yayılmasını sağlayıp, sağlık sistemini çökertmesini önlemek için bir önlem sadece. bir aşısı bulunana kadar bu virüs ile yaşayacağız. acı ama gerçek.
60 yaş üstü çalışanlar, kronik rahatsızlıkları bulunan çalışanlar idari izinliler. toplu taşıma ile gelip giden çalışanların ise ya ulaşım sorunu çözüldü ya da onlar da idari izinli sayıldı.
yemekhanede masa sayısı azaltıldı, çapraz oturma düzenine geçildi.
tek kullanımlık tabak, çanak, su, ekmek, bardak gibi malzemelere geçildi ayrıca.
yemekhane, tuvalet ve banyolar günlük olarak çamaşır suyuyla yıkanıyor. ayrıca araçlar da dahil işyerinin bütün bölümleri haftada bir özel bir şirket tarafından hidrojen peroksit ile dezenfekte ediliyor.
çalışanların sabah akşam ateşini ölçüyoruz.
kampta kalan çalışanların dışarı çıkmalarını kısıtlandırdık.
çalışanlara her sabah redoxon ve ligone içiriyoruz bağışıklık sistemleri güçlensin diye.
şantiyelerde maske kullanımının tamamen zorunlu olacağı yönünde söylentiler de mevcut önümüzdeki 1-2 gün içerisinde netlik kazanır tabi.
ancak şunu söyleyeyim. burada iş dursa iş durdu diye sevinecek 1 tane bile adam yok. cumartesi günü 19 yaşında bir kardeşimizi yaşı nedeniyle izne çıkardık. idari izinli olduğu halde, maaşı tam ödeneceği halde ağlayacaktı çocuk. herkesin geçim derdi var, borcu harcı var. olmayanın da hayalleri var. bu süreci çalışarak ve hastalanmadan atlatma peşinde insanlar. dahası 1 aydır sözde sokağa çıkma yasağı uygulandığı söylenen italya'da da vaka sayısında hiç bir azalma yok. artmaya devam ediyor. topyekün bi sokağa çıkma yasağının hiç bir ülkede uygulandığına da inanmıyorum zaten. bizdeki 20 yaş altına sokağa çıkma yasağı mevzusu da eminim ki yurtdışında bazı haber sitelerinde türkiye'de sokağa çıkma yasağı ilan edildi diye haber olmuştur. ancak sanayiyi kapatacak göt kimsede yok.
ve en önemlisi bu salgını bugün yensen yarın yeni bi vaka gelmesiyle süreci sil baştan tekrar yaşarsın. sokağa çıkma yasağı salgını yenmek için değil, kontrollü bir şekilde yayılmasını sağlayıp, sağlık sistemini çökertmesini önlemek için bir önlem sadece. bir aşısı bulunana kadar bu virüs ile yaşayacağız. acı ama gerçek.
