88
mahalleler arası yapılanı güzel olan diğeri ise yani mahalle içinde yapılanı antrenman olan maçların klişeleridir bunlar. ne günlerdi bea argadaş. mahalle uzundu bizim. mahalle maçı yapmaya mahallenin sonunda ki çocuklarla oynamaya giderdik. mahallenin başında yani bizim mahallemizde de eski bir boş alan vardı. orada çalışırdık sabahları. her sabah 9 da antreman olurdu. yazın yapardık tabi; dönem içinde yiyorsa anneye kafa tutta yap bakalım. neyse işte o boş arazi cam kırıkları küçük çakıl taşlarıyla bezeliydi. dizimiz parçalanır elimiz ayağımız kesilir yine de oynardık topu. seviyorduk lan galiba top oynamayı. o yüzden endüstriyel futbol çok içten gelmiyor bana. o yüzden oynamadan kazanmak bana hiç tat vermiyor. o yüzden iyi oynayıp yenilsek bile üzülmüyorum. futbolun güzelliklerini hırsını seviyorum. kişisele çok girmeden ben de bir klişe söyleyeyim bare de ankete katkımız olsun.
- kaleden kaleye gol olmaz beyler.
- kaleden kaleye gol olmaz beyler.
