10
amatör olarak lisanslı futbol oynamış biri olarak; bir futbolcu için hangi dizilişte nerede oynadığını bilmek çok önemlidir. 2 metre sağa 2 metre sola değil mevzu. her ne kadar futbol, iyi futbolcularla oynansa da.
dizilişlerin bir çoğu evet birbirine çok benzemekte. örneğin 4-4-2 ve 4-2-3-1, 4-3-3 ve 3-4-3, 3-5-2 ve 4-4-2(diamond) gibileri hem birbirlerine çok yakın hem de birbirlerine evrilebilen varyasyonlar. seyirci olarak izlenen bazı maçlarda bunlar arasındaki farklar anlaşılmayabilir, lakin futbolcu için hepsi bambaşkadır.
4-4-2 sol beki oynamakla 4-2-3-1 sol beki olmak çok farklıdır mesela. ya da partnerinizle uzun yıllar ikili orta saha oynasanız dahi, önünüzdeki forvet yerine ofansif orta saha gelirse bocalarsınız.
dizilişteki rolleri futbolcuların niteliği belirler tabi. feghouli ve babel’in olduğu sistem 4-1-4-1 olacaktır. ancak yerlerine onyekuru ve sekidika gibi oyuncuları koyunca bir anda 4-3-3 oluveriyor.
dünya üzerinde hangi sistem daha başarılıdır diye bir araştırma var mı bilmiyorum açıkçası. benim gözlemim her dizilişin farkılı zamanlar, takımlar ve futbolcularla başarılı/başarısız örneklerinin olduğu.
bizim sene başından beri oynadığımız 4-1-4-1/4-3-3 dizilişinin dünyada başarılı olduğu takım yok mu sanki? onlarca var.
bir taktiksel dizilişte önemli olan takımın ve futbolcunun alışkanlıkları ve o taktiğe uygun olup olmamasıdır. elinizde birbiriyle uyumlu üst düzey iki santrafor yoksa 4-4-2 oynayamassınız mesela. ya da 3 stoper oynamak için tüm hazırlık kampı boyunca buna çalışan birbiriyle uyumlu bol alternatife ihtiyacınız olur.
işin özü pep guardiola gibi kendi sisteminizi yaratabileceğiniz kadar çok paranız yoksa, bir şekilde en uygun sistemi bulmak zorundasınızdır. sınırsız paranızın olmaması kendi sisteminizi oturtamayacağınız anlamına da gelmez tabiki. imkan meselesi. buna uygun futbolcuları bulabiliyor ya da satın alabiliyorsanız ve sisteminizden eminseniz yapıp başarılı olabilirsiniz.
bir futbolcu grubu sürekli taktiksel diziliş değiştirerek asla başarıya ulaşamaz. çalışılan; skora ve maça göre uygulanacak alternatif dizilişler olabilir, olmalıdır da. ancak a planı net olmalıdır.
2014’ten sonra 4-4-2’yi çok az oynamış galatasaray futbol takımı için bugün futbolcu grubu özelinde en uygununun bu diziliş olmadığını düşünüyorum. özellikle onyekuru ve sekidika transferleri de bunu oynamayacağımızı gösteriyor. gelenler gidenler ne gösterecek bizim tarafımızdan bilinmese de umarım diziliş konusu çoktan aşılmıştır teknik açıdan.
not: favori dizilişim 4-4-2(diamond)dır. hücumcu bekler, çapa, iki yönlü orta sahalar ve önlerinde sanatkar bir 10 numara, target man ve yanında gezen kurnaz bir piç. efsane taktik.
dizilişlerin bir çoğu evet birbirine çok benzemekte. örneğin 4-4-2 ve 4-2-3-1, 4-3-3 ve 3-4-3, 3-5-2 ve 4-4-2(diamond) gibileri hem birbirlerine çok yakın hem de birbirlerine evrilebilen varyasyonlar. seyirci olarak izlenen bazı maçlarda bunlar arasındaki farklar anlaşılmayabilir, lakin futbolcu için hepsi bambaşkadır.
4-4-2 sol beki oynamakla 4-2-3-1 sol beki olmak çok farklıdır mesela. ya da partnerinizle uzun yıllar ikili orta saha oynasanız dahi, önünüzdeki forvet yerine ofansif orta saha gelirse bocalarsınız.
dizilişteki rolleri futbolcuların niteliği belirler tabi. feghouli ve babel’in olduğu sistem 4-1-4-1 olacaktır. ancak yerlerine onyekuru ve sekidika gibi oyuncuları koyunca bir anda 4-3-3 oluveriyor.
dünya üzerinde hangi sistem daha başarılıdır diye bir araştırma var mı bilmiyorum açıkçası. benim gözlemim her dizilişin farkılı zamanlar, takımlar ve futbolcularla başarılı/başarısız örneklerinin olduğu.
bizim sene başından beri oynadığımız 4-1-4-1/4-3-3 dizilişinin dünyada başarılı olduğu takım yok mu sanki? onlarca var.
bir taktiksel dizilişte önemli olan takımın ve futbolcunun alışkanlıkları ve o taktiğe uygun olup olmamasıdır. elinizde birbiriyle uyumlu üst düzey iki santrafor yoksa 4-4-2 oynayamassınız mesela. ya da 3 stoper oynamak için tüm hazırlık kampı boyunca buna çalışan birbiriyle uyumlu bol alternatife ihtiyacınız olur.
işin özü pep guardiola gibi kendi sisteminizi yaratabileceğiniz kadar çok paranız yoksa, bir şekilde en uygun sistemi bulmak zorundasınızdır. sınırsız paranızın olmaması kendi sisteminizi oturtamayacağınız anlamına da gelmez tabiki. imkan meselesi. buna uygun futbolcuları bulabiliyor ya da satın alabiliyorsanız ve sisteminizden eminseniz yapıp başarılı olabilirsiniz.
bir futbolcu grubu sürekli taktiksel diziliş değiştirerek asla başarıya ulaşamaz. çalışılan; skora ve maça göre uygulanacak alternatif dizilişler olabilir, olmalıdır da. ancak a planı net olmalıdır.
2014’ten sonra 4-4-2’yi çok az oynamış galatasaray futbol takımı için bugün futbolcu grubu özelinde en uygununun bu diziliş olmadığını düşünüyorum. özellikle onyekuru ve sekidika transferleri de bunu oynamayacağımızı gösteriyor. gelenler gidenler ne gösterecek bizim tarafımızdan bilinmese de umarım diziliş konusu çoktan aşılmıştır teknik açıdan.
not: favori dizilişim 4-4-2(diamond)dır. hücumcu bekler, çapa, iki yönlü orta sahalar ve önlerinde sanatkar bir 10 numara, target man ve yanında gezen kurnaz bir piç. efsane taktik.
