• 526
    bu maçın oynandığı zaman 11 yaşında bir ilkokul veledi olduğum için olayın ciddiyetini tam olarak kavrayamasam da bana hayatımın en mutlu dönemini yaşatan maç.
    dediğim gibi çocuğuz o zamanlar, eleme turları maçlarının çoğu da cine 5'te verildiği için abimize dayımıza yalvararak kendimizi kıraathaneye götürtürdük. allahtan kahveci tanıdıktı da pek sorun olmuyordu. televizyonun ön saflarında sarı kırmızı renklere gönül vermiş galatasaraylılar, bir arka safta galatasaray'ı tutmamasına rağmen türk takımı olduğu için destekleyen aklı selimler, en arka safta da hasetlerinden içi içini yiyen kanatlı takım taraftarları,aynı atmosferin katmanları gibi...
    bu şekilde adım adım finale kadar gelmiştik. final trt 1'de tabi. kahvede izlemek için bahanem yok ama ben ev atmosferinden çok uzaklaşmışım, maçı yine kalabalık ortamda izlemek istiyorum. dayım nereden bulduysa devasa bir galatasaray bayrağı bulmuş, ambians o biçim.. maçın hikayesini anlatmaya gerek yok herkesin malumu.. koca koca insanların sevinçten ağlamasını gördüğüm o müthiş günü tekrar yaşamak bizlere nasip olur inşallah.
App Store'dan indirin Google Play'den alın