23053
lise yıllarında girdiğim deneme sınavlarında adını sınav optik kağıdına kodlayacak kadar çok severdim. 4 yıl üst üste kazandığımız şampiyonluklarda, uefa kupasında gönüllere silinmez bir yer edindi. idare ettiği 9 sezonun 8inde şampiyon olduk. ama...
insanın fiziği yıpranabileceği gibi mental seviyesi de yıpranabiliyor. zaman sadece kaslarımıza, cildinize, fiziki gücümüze zarar vermekle kalmıyor, ruhumuz dinamizmimiz psikolojimiz de yıllar içinde eski gücünü yitiriyor. fatih hocanın da yaşadığı tam olarak bu. teknik direktör olarak buluşmamızın üzerinden tam olarak 23 yıl geçmiş. koskoca çeyrek asır neredeyse. ve zaman fatih hocayı da yordu. ve yükselmediği seviye de kalmadı. açlık duyabileceği tek başarı şampiyonlar ligi şampiyonluğu ama onda da sürekli bahsettiği makas farkı var. heyecansız da olmuyor malesef bu işler. tıpkı bir oyunun sonunu getirdikten sonra artık o oyundan keyif alamamak gibi bir şey. fatih hoca yaptığı işten keyif almıyor, sadece başarısızlık halinde duyduğu öfkeyi hırs sanıyoruz biz ama öyle değil. maslowun ihtiyaçlar hiyerarşisinde kendini gerçekleştirmek basamağına gelmiş bir insan alt basamaklardan artık keyif, tat tuz alamıyor. bu sezonu tamamlayıp artık kendisiyle adına yakışır bir veda yapmamız gerekiyor
insanın fiziği yıpranabileceği gibi mental seviyesi de yıpranabiliyor. zaman sadece kaslarımıza, cildinize, fiziki gücümüze zarar vermekle kalmıyor, ruhumuz dinamizmimiz psikolojimiz de yıllar içinde eski gücünü yitiriyor. fatih hocanın da yaşadığı tam olarak bu. teknik direktör olarak buluşmamızın üzerinden tam olarak 23 yıl geçmiş. koskoca çeyrek asır neredeyse. ve zaman fatih hocayı da yordu. ve yükselmediği seviye de kalmadı. açlık duyabileceği tek başarı şampiyonlar ligi şampiyonluğu ama onda da sürekli bahsettiği makas farkı var. heyecansız da olmuyor malesef bu işler. tıpkı bir oyunun sonunu getirdikten sonra artık o oyundan keyif alamamak gibi bir şey. fatih hoca yaptığı işten keyif almıyor, sadece başarısızlık halinde duyduğu öfkeyi hırs sanıyoruz biz ama öyle değil. maslowun ihtiyaçlar hiyerarşisinde kendini gerçekleştirmek basamağına gelmiş bir insan alt basamaklardan artık keyif, tat tuz alamıyor. bu sezonu tamamlayıp artık kendisiyle adına yakışır bir veda yapmamız gerekiyor
