23531
bir ışık bir umut vermeyen takımım, bu sene için. sene başında ucuz maliyetlerle kiralık ağırlıklı takım
oluştu şartlar dolasıyla.
bir nevi ya tutarsa. tuttuğuna şahit olduğumuz sezonlar da olmadı değil.
şimdi sezon bitmeden fatura kesmeye başladık bile. fatura kesenlere de hak vermiyor değilim.
ligin oyuncu ve futbol kalitesi avrupa' nın en alt düzeyinde olunca az biraz kımıldasak yine
son iki sezon mucizesi olur mu acaba ?
ne yazık ki bizim mucize beklentimiz tek başına bir şey ifade etmiyor.
stopersiz, forvetsiz kaldık. bu durumlarda kenara baktık ama oradan da katkı alamadık.
kupa maçında formaya, takıma aç oyuncularımız hırs yapar, biz buradayız der dedik o da olmadı.
ocak ayı daha iyilerini bulmak mümkün mü ? hayır.
hoca değiştirsek tarzımız değil ve bana göre yanlış.
yönetim, beceremedik kongreye gidelim, yapan gelsin dese o da çözüm değil.
buradan sızlansak, eleştiri yapsak sadece içimizi boşaltırız.
çözüm ne peki ?
çözüm yine hocada, yine beğenmediğimiz oyuncularda.
garip bir döngü ama gerçek bu.
takım maç kazanmaya, kalecisi kahraman olmamaya başlayacak.
formalar ıslanacak, kötü oyuna başkaldırılacak. maça gidenler zaten bunu görünce
takımın hakkını verecek. çok şükür taraftarımız da bunu yapıyor.
ne dersek diyelim, bundan başka formül yok.
ben bu durumu kabullendim.
galatasaray korkulan takım olacaksa ister inanın ister inanmayın bugün beğenmediğimiz
hatta ocak ayında gitsin dediğimiz oyuncularla olacak.
eleştirdiğimiz, 3 milyon euro alan elemanımız dediğimiz hocamız bu takımı ayağa kaldıracak.
başka şansımız yok. herkesi mi değiştirelim ocak ayında ?
böyle bir şey fantezi futbolda olur ancak.
bunu yapan takım gördünüz mü hiç ?
demek ki zamana ihtiyacımız varmış,
demek ki bu sezon gelen her yeni oyuncu takıma uymamış,
demek ki tam hazır değilmişiz.
bu duruma düşen dünyadaki tek takım değiliz.
eleştirenler de haklı son iki sezonun şampiyonu olursan devamı gelsin ister.
futbol hayat gibi planlar tutmuyor, istekler hep olmuyor.
neden bu açıdan bakıyorum, itiraf edeyim çaresizlikten.
içimden diyorum ki, formsuz ama akıllı hocamız bütün bunların farkında.
o 3 milyon euro için değil galatasaraylı olduğu için duruma isyan edecek.
bu kadar kaostan küllerinden tekrar doğacak bir takım varsa o da galatasaraydır.
şimdi pollyanna gibisin diyenler çıkar ama umudumu da kaybedersem ne kalır benden geriye ?
bu oyuncular kötü oynuyor. kazanırken bile acı çekiyoruz ama şartlar bunlar.
düzeleceksek yine bu oyuncular ve bu hoca bunu yapacak.
hoca bunu beceremezse kimse onu tutamaz, kendisi gider.
kötü giden her sezon takımım için böyle düşündüm.
takımım hep başardı mı bunu ?
elbette hayır.
ama bu işi en çok başaran da benim takımım.
beni umutlu yapan da bu.
bu sene rezilleri oynamaya devam edersek de seneye yine aynı şeyleri söylerim.
umut da galatasaray da bitmez.
arada mutsuz olsak da.
oluştu şartlar dolasıyla.
bir nevi ya tutarsa. tuttuğuna şahit olduğumuz sezonlar da olmadı değil.
şimdi sezon bitmeden fatura kesmeye başladık bile. fatura kesenlere de hak vermiyor değilim.
ligin oyuncu ve futbol kalitesi avrupa' nın en alt düzeyinde olunca az biraz kımıldasak yine
son iki sezon mucizesi olur mu acaba ?
ne yazık ki bizim mucize beklentimiz tek başına bir şey ifade etmiyor.
stopersiz, forvetsiz kaldık. bu durumlarda kenara baktık ama oradan da katkı alamadık.
kupa maçında formaya, takıma aç oyuncularımız hırs yapar, biz buradayız der dedik o da olmadı.
ocak ayı daha iyilerini bulmak mümkün mü ? hayır.
hoca değiştirsek tarzımız değil ve bana göre yanlış.
yönetim, beceremedik kongreye gidelim, yapan gelsin dese o da çözüm değil.
buradan sızlansak, eleştiri yapsak sadece içimizi boşaltırız.
çözüm ne peki ?
çözüm yine hocada, yine beğenmediğimiz oyuncularda.
garip bir döngü ama gerçek bu.
takım maç kazanmaya, kalecisi kahraman olmamaya başlayacak.
formalar ıslanacak, kötü oyuna başkaldırılacak. maça gidenler zaten bunu görünce
takımın hakkını verecek. çok şükür taraftarımız da bunu yapıyor.
ne dersek diyelim, bundan başka formül yok.
ben bu durumu kabullendim.
galatasaray korkulan takım olacaksa ister inanın ister inanmayın bugün beğenmediğimiz
hatta ocak ayında gitsin dediğimiz oyuncularla olacak.
eleştirdiğimiz, 3 milyon euro alan elemanımız dediğimiz hocamız bu takımı ayağa kaldıracak.
başka şansımız yok. herkesi mi değiştirelim ocak ayında ?
böyle bir şey fantezi futbolda olur ancak.
bunu yapan takım gördünüz mü hiç ?
demek ki zamana ihtiyacımız varmış,
demek ki bu sezon gelen her yeni oyuncu takıma uymamış,
demek ki tam hazır değilmişiz.
bu duruma düşen dünyadaki tek takım değiliz.
eleştirenler de haklı son iki sezonun şampiyonu olursan devamı gelsin ister.
futbol hayat gibi planlar tutmuyor, istekler hep olmuyor.
neden bu açıdan bakıyorum, itiraf edeyim çaresizlikten.
içimden diyorum ki, formsuz ama akıllı hocamız bütün bunların farkında.
o 3 milyon euro için değil galatasaraylı olduğu için duruma isyan edecek.
bu kadar kaostan küllerinden tekrar doğacak bir takım varsa o da galatasaraydır.
şimdi pollyanna gibisin diyenler çıkar ama umudumu da kaybedersem ne kalır benden geriye ?
bu oyuncular kötü oynuyor. kazanırken bile acı çekiyoruz ama şartlar bunlar.
düzeleceksek yine bu oyuncular ve bu hoca bunu yapacak.
hoca bunu beceremezse kimse onu tutamaz, kendisi gider.
kötü giden her sezon takımım için böyle düşündüm.
takımım hep başardı mı bunu ?
elbette hayır.
ama bu işi en çok başaran da benim takımım.
beni umutlu yapan da bu.
bu sene rezilleri oynamaya devam edersek de seneye yine aynı şeyleri söylerim.
umut da galatasaray da bitmez.
arada mutsuz olsak da.
