22720
hoca canımız ciğerimiz. ayrılıp milli takımla anlaştığı sezon* bir çoğumuz gibi hocaya karşı çok sinirliydim. malum şahıs ile düzenlediği imza töreninden sonra ise nefret edecek konuma gelmiştim. lakin cesare prandelli döneminden itibaren hocaya karşı özlem duymaya başlamıştım. takımı sahiplenişi, bizden biri olduğu duygusunu yansıtması...
'' galatasaraylı fatih'in '' yuvasına dönüşünü o günlerden beri beklemeye başlamıştım. ahımız var hoca derken yaşanılan başarısızlıklardan sonra hocanın kıymetini daha iyi anlamıştım. tekrardan geldiği gün ise hayatımın en mutlu günlerinden biridir. şampiyonluğu ilan ettiğimiz bir gece gibiydi sanki içimdeki heyecan. sabaha kadar uyumayıp televizyon programlarından hocayla ilgili olan gündemi takip etmiştim. geldikten sonra ise yine bizi şaşırtmadı, zorlu bir süreçte, beşiktaş'ın ligi domine ettiği bir dönemde bizi tekrardan özlediğimiz günlere geri götürdü. bu sezon* başında ise her zaman olduğundan daha fazla umutluyduk. oyuncu kalitesi bakımından son yılların en kaliteli kadrolarından biri elimizdeydi. lakin zaman geçtikçe kadro planlamasının yanlış yapıldığını anladık. bunun en büyük sorumlusu hocadır. daha önce hiç sahip olmadığı yetkilere sahip şu anda. bir çok otoriteye göre de yönetim kurulundan bile daha üst konumda. ki benim için hoca galatasaray tarihinin gelmiş geçmiş en büyük efsanesedir. dikkat edin, yaşayan efsanesi demiyorum. tüm zamanların en iyisi benim için. şahit olduğum her başarıda onun izi var, galatasaray'ı bugün dünyanın her yerinde insanlar tanıyorsa en büyük pay onundur. çağın gerisinde kaldığını da düşünmüyorum, bundan 20 yıl önce kimse bilmezken gegenpressing sisteminin mucidi diyebiliriz kendisine. vakit kaybetmeden florya'ya metin oktay'in yanına ve stadın çevresine heykeli dikilmelidir. hoca hakkındaki düşüncelerim bu şekildedir. ama bu sezon bir sorumlu aranacaksa bu isim de yine hocadır. kadro planlamasını kendi istediği gibi yaptı. ffp gibi bahanelere sığınması da imkansız. bizden çok daha az bütçeyle kadro kurup, bizden kat kat üstün futbol oynayan takımlar var ligimizde, alanyaspor, sivasspor, yeni malatyaspor, göztepe, trabzonspor gibi takımlar sayılabilir. hoca bir an önce topun olduğu yer bizim için pozisyon anlayışına geri dönmeli.
o yüzden hocanın sorumluğu kabul edip, gerekirse oynatmak istediği futbol anlayışından vazgeçip, önce ocağa, daha sonra sezon sonuna kadar eldeki malzemeden en iyi verimi alması lazım. kendi felsefesinden ödün vermesi gerekse bile bu şart. yoksa şampiyonluğu kaybederiz. şampiyon olsak ne olur avrupa kupalarında bir şey yapamıyoruz demeyin. şampiyonluk demek gelir demek. bilet-kombine satışı, forma satışı, galibet primleri, şampiyonluk, primi, yayın hakları geliri + şampiyonlar ligi'nde 0 çeksek bile 30m € seviyesinde bir gelir. bütün bunları toplayınca ortaya 600m tl seviyelerinde bir gelir ortaya çıkıyor. kulüplerin içinde bulunduğu duruma baktığımızda bu gelir bizim için çok önemli. makası açmak için sürekli gelen şampiyonluklar şart. avrupa ikinci planda olmalı. öncelikle ligde makası açıp, rakiplerimize üstünlüğümüzü kabul ettirmemiz lazım. psg, juventus ve bayern münih gibi ligi uzun yıllar boyunca ligi domine etmeliyiz. bunu sağladıktan sonra avrupada gelecek başarıyı konuşabiliriz. şimdilik önemli olan avrupadan gelen başarı değil, avrupadan gelen gelir ve yerel ligde açılan makas olmalı. bu sezon* genelinde bakarsak, hoca elindeki malzemeye uygun olmayan bir felsefeyle oynamak istiyor, en büyük hatasıysa, bu takımın onun istediği oyunu oynamayacağını göre göre devam etmesi. bundan kolay kolay vazgeçeceğini de zannetmiyorum. hocayı hepimiz iyi tanıyoruz. kendisinden ödün vermez. bunun yerine bu şekilde ocağa kadar idare edecek ve sistemi eldeki malzemeye göre şekillendirmek yerine eldeki malzemeyi değiştirecek. ama her ne şartta olursa olsun 2019-2020 sezonu şampiyonu galatasaray olacaktır. geçen sezon* başakşehir 8 puan fark ile öndeyken de içeride oynayacağımız başakşehir maçında şampiyonluğu ilan edeceğimizi futbol muhabbeti dönen her ortamda söylemiştim. hocayı tabi ki eleştireceğiz ama düşmanlık etmeyeceğiz. bir kez o hatayı yaptık, hocaya sırtımızı çevirdik, bu sefer yapmayacağız. hocayı çakallara yem etmeyeceğiz. ben yine gittiğim her maçta bağırmaya devam edeceğim;
'' bir günde kral olmadık, bir günde tahttan inmeyiz, imparator fatih terim, ölene kadar seninleyiz! ''
'' galatasaraylı fatih'in '' yuvasına dönüşünü o günlerden beri beklemeye başlamıştım. ahımız var hoca derken yaşanılan başarısızlıklardan sonra hocanın kıymetini daha iyi anlamıştım. tekrardan geldiği gün ise hayatımın en mutlu günlerinden biridir. şampiyonluğu ilan ettiğimiz bir gece gibiydi sanki içimdeki heyecan. sabaha kadar uyumayıp televizyon programlarından hocayla ilgili olan gündemi takip etmiştim. geldikten sonra ise yine bizi şaşırtmadı, zorlu bir süreçte, beşiktaş'ın ligi domine ettiği bir dönemde bizi tekrardan özlediğimiz günlere geri götürdü. bu sezon* başında ise her zaman olduğundan daha fazla umutluyduk. oyuncu kalitesi bakımından son yılların en kaliteli kadrolarından biri elimizdeydi. lakin zaman geçtikçe kadro planlamasının yanlış yapıldığını anladık. bunun en büyük sorumlusu hocadır. daha önce hiç sahip olmadığı yetkilere sahip şu anda. bir çok otoriteye göre de yönetim kurulundan bile daha üst konumda. ki benim için hoca galatasaray tarihinin gelmiş geçmiş en büyük efsanesedir. dikkat edin, yaşayan efsanesi demiyorum. tüm zamanların en iyisi benim için. şahit olduğum her başarıda onun izi var, galatasaray'ı bugün dünyanın her yerinde insanlar tanıyorsa en büyük pay onundur. çağın gerisinde kaldığını da düşünmüyorum, bundan 20 yıl önce kimse bilmezken gegenpressing sisteminin mucidi diyebiliriz kendisine. vakit kaybetmeden florya'ya metin oktay'in yanına ve stadın çevresine heykeli dikilmelidir. hoca hakkındaki düşüncelerim bu şekildedir. ama bu sezon bir sorumlu aranacaksa bu isim de yine hocadır. kadro planlamasını kendi istediği gibi yaptı. ffp gibi bahanelere sığınması da imkansız. bizden çok daha az bütçeyle kadro kurup, bizden kat kat üstün futbol oynayan takımlar var ligimizde, alanyaspor, sivasspor, yeni malatyaspor, göztepe, trabzonspor gibi takımlar sayılabilir. hoca bir an önce topun olduğu yer bizim için pozisyon anlayışına geri dönmeli.
o yüzden hocanın sorumluğu kabul edip, gerekirse oynatmak istediği futbol anlayışından vazgeçip, önce ocağa, daha sonra sezon sonuna kadar eldeki malzemeden en iyi verimi alması lazım. kendi felsefesinden ödün vermesi gerekse bile bu şart. yoksa şampiyonluğu kaybederiz. şampiyon olsak ne olur avrupa kupalarında bir şey yapamıyoruz demeyin. şampiyonluk demek gelir demek. bilet-kombine satışı, forma satışı, galibet primleri, şampiyonluk, primi, yayın hakları geliri + şampiyonlar ligi'nde 0 çeksek bile 30m € seviyesinde bir gelir. bütün bunları toplayınca ortaya 600m tl seviyelerinde bir gelir ortaya çıkıyor. kulüplerin içinde bulunduğu duruma baktığımızda bu gelir bizim için çok önemli. makası açmak için sürekli gelen şampiyonluklar şart. avrupa ikinci planda olmalı. öncelikle ligde makası açıp, rakiplerimize üstünlüğümüzü kabul ettirmemiz lazım. psg, juventus ve bayern münih gibi ligi uzun yıllar boyunca ligi domine etmeliyiz. bunu sağladıktan sonra avrupada gelecek başarıyı konuşabiliriz. şimdilik önemli olan avrupadan gelen başarı değil, avrupadan gelen gelir ve yerel ligde açılan makas olmalı. bu sezon* genelinde bakarsak, hoca elindeki malzemeye uygun olmayan bir felsefeyle oynamak istiyor, en büyük hatasıysa, bu takımın onun istediği oyunu oynamayacağını göre göre devam etmesi. bundan kolay kolay vazgeçeceğini de zannetmiyorum. hocayı hepimiz iyi tanıyoruz. kendisinden ödün vermez. bunun yerine bu şekilde ocağa kadar idare edecek ve sistemi eldeki malzemeye göre şekillendirmek yerine eldeki malzemeyi değiştirecek. ama her ne şartta olursa olsun 2019-2020 sezonu şampiyonu galatasaray olacaktır. geçen sezon* başakşehir 8 puan fark ile öndeyken de içeride oynayacağımız başakşehir maçında şampiyonluğu ilan edeceğimizi futbol muhabbeti dönen her ortamda söylemiştim. hocayı tabi ki eleştireceğiz ama düşmanlık etmeyeceğiz. bir kez o hatayı yaptık, hocaya sırtımızı çevirdik, bu sefer yapmayacağız. hocayı çakallara yem etmeyeceğiz. ben yine gittiğim her maçta bağırmaya devam edeceğim;
'' bir günde kral olmadık, bir günde tahttan inmeyiz, imparator fatih terim, ölene kadar seninleyiz! ''
