23008
2019 yaz transfer döneminde bas bas bağırıyordu takımın bu hale geleceği.
biz haddimizi bilmiyoruz. ne taraftar, ne yönetim, ne de teknik heyet haddini bilmiyor. hep en yetenekli oyuncuları istiyoruz. yetenekli olması da yetmez, koşup mücadele etsin istiyoruz. hızı ve kuvveti muasır medeniyetler seviyesinde olsun istiyoruz. beyler öyle bir dünya yok.
bu yaz radamel falcao'nun arkasında koşuldu, duruldu. falcao kalite olarak en üst seviye bir oyuncu. herkes falcao'yu takımında görmek ister. ister de alsaydın ya 5 yıl önce falcao'yu, bakınız 10 yıl önce demedim sadece 5 yıl önce dedim. adamlar etinden, sütünden, yününden iyice faydalanmadan en üst kalite oyuncuyu bırakmazlar. bırakmıyorlar da zaten.
galatasaray futbol takımı'nın da yıldız oyunculara ihtiyacı var mı? tabi ki var. ancak bir tane, en fazla iki tane. geri kalan 8 oyuncudaki(kaleci hariç) ilk kriter tamamen fiziksel güç olmalı. florin andonelar olmalı bizim takımda, martin linnesler olmalı, christian luyindamalar olmalı, pek oynamadı ama jimmy durmazlar olmalı. ryan babel, younes belhanda, jean michael seri ve sofiane feghouli değil. bu oyuncular ve falcao'nun aynı anda sahada olduğu takım ne pres yapabilir, ne tempo yapabilir, ne de rakiple göğüs göğüse vuruşabilir.
artık şunu net şekilde anlamalıyız. biz avrupa devlerinin kalibresinde yetenekli ve zinde oyuncu alamayız. biz alacaklarımız ya yetenekli ya da zinde olur. biz yıllardır onların seviyesindeki yetenekli ama fiziken bitmiş oyuncuların peşinde koşup duruyoruz. aklımızdan çıkarttığımız konu şu, onlar da seninkiler kadar yetenekli, hatta daha yetenekli oyunculara sahip, üstelik onların oyuncuları fiziken genç, diri, kuvvetli ve hızlı. böylece rakipten hem yetenek olarak geri kalıyorsun, hem de fizik olarak geri kalıyorsun. nasıl alt edeceksin o zaman rakibi? edemezsin işte. sorun da bu.
reçete belli ama. dön 2000 yılına. kaç tane komutan vardı takımda? bir, bilemedin iki. gheorghe hagi ve gheorghe popescu. geri kalan 8 oyuncu onlar kadar güçlü, onlar kadar hızlı, onlar kadar hırslıydı. kimse bana o oyuncular çok yetenekliydi demesin. hemen hemen hepsi gitti avrupa'ya. sonra tıpış tıpış geri döndüler. o takımda bir tane çok ama çok iyi komutan vardı ve işi bitirdi. askerleri onu dinledi, teknik direktörü dinledi başarı geldi. şimdi sahaya bakıyorsun belhanda'nın tek derdi feghouli ile paslaşmak, falcao'ya pas atan yok. babel tüm golleri ben atayım peşinde. takımda bir çok başlılık hakim. ya ülkelerin yönetim biçimlerinde bile yürütme en fazla iki başlı olur. böyle çok başlılığın olduğu yerlerde kaos olur.
bizim teknik, taktik konulardan önce, mali problemlerden önce ilk önce artık bir takım kültürü oluşturmamız lazım. bana göre bir iki yıldız, geri kalanı görev adamları olmalı.
muslera
linnes luyindama marcao emre
lemina nzonzi ömer jimmy
andone falcao
olmalı takım kadrosu.
muslera
mariano luyindama marcao nagatomo
nzonzi
feghouli belhanda seri babel
falcao
değil.
biz haddimizi bilmiyoruz. ne taraftar, ne yönetim, ne de teknik heyet haddini bilmiyor. hep en yetenekli oyuncuları istiyoruz. yetenekli olması da yetmez, koşup mücadele etsin istiyoruz. hızı ve kuvveti muasır medeniyetler seviyesinde olsun istiyoruz. beyler öyle bir dünya yok.
bu yaz radamel falcao'nun arkasında koşuldu, duruldu. falcao kalite olarak en üst seviye bir oyuncu. herkes falcao'yu takımında görmek ister. ister de alsaydın ya 5 yıl önce falcao'yu, bakınız 10 yıl önce demedim sadece 5 yıl önce dedim. adamlar etinden, sütünden, yününden iyice faydalanmadan en üst kalite oyuncuyu bırakmazlar. bırakmıyorlar da zaten.
galatasaray futbol takımı'nın da yıldız oyunculara ihtiyacı var mı? tabi ki var. ancak bir tane, en fazla iki tane. geri kalan 8 oyuncudaki(kaleci hariç) ilk kriter tamamen fiziksel güç olmalı. florin andonelar olmalı bizim takımda, martin linnesler olmalı, christian luyindamalar olmalı, pek oynamadı ama jimmy durmazlar olmalı. ryan babel, younes belhanda, jean michael seri ve sofiane feghouli değil. bu oyuncular ve falcao'nun aynı anda sahada olduğu takım ne pres yapabilir, ne tempo yapabilir, ne de rakiple göğüs göğüse vuruşabilir.
artık şunu net şekilde anlamalıyız. biz avrupa devlerinin kalibresinde yetenekli ve zinde oyuncu alamayız. biz alacaklarımız ya yetenekli ya da zinde olur. biz yıllardır onların seviyesindeki yetenekli ama fiziken bitmiş oyuncuların peşinde koşup duruyoruz. aklımızdan çıkarttığımız konu şu, onlar da seninkiler kadar yetenekli, hatta daha yetenekli oyunculara sahip, üstelik onların oyuncuları fiziken genç, diri, kuvvetli ve hızlı. böylece rakipten hem yetenek olarak geri kalıyorsun, hem de fizik olarak geri kalıyorsun. nasıl alt edeceksin o zaman rakibi? edemezsin işte. sorun da bu.
reçete belli ama. dön 2000 yılına. kaç tane komutan vardı takımda? bir, bilemedin iki. gheorghe hagi ve gheorghe popescu. geri kalan 8 oyuncu onlar kadar güçlü, onlar kadar hızlı, onlar kadar hırslıydı. kimse bana o oyuncular çok yetenekliydi demesin. hemen hemen hepsi gitti avrupa'ya. sonra tıpış tıpış geri döndüler. o takımda bir tane çok ama çok iyi komutan vardı ve işi bitirdi. askerleri onu dinledi, teknik direktörü dinledi başarı geldi. şimdi sahaya bakıyorsun belhanda'nın tek derdi feghouli ile paslaşmak, falcao'ya pas atan yok. babel tüm golleri ben atayım peşinde. takımda bir çok başlılık hakim. ya ülkelerin yönetim biçimlerinde bile yürütme en fazla iki başlı olur. böyle çok başlılığın olduğu yerlerde kaos olur.
bizim teknik, taktik konulardan önce, mali problemlerden önce ilk önce artık bir takım kültürü oluşturmamız lazım. bana göre bir iki yıldız, geri kalanı görev adamları olmalı.
muslera
linnes luyindama marcao emre
lemina nzonzi ömer jimmy
andone falcao
olmalı takım kadrosu.
muslera
mariano luyindama marcao nagatomo
nzonzi
feghouli belhanda seri babel
falcao
değil.
