177
hocayı, 2012-2013 sezonunda mersin maçı sonrası federasyona yönelik çıkışında haklı bulmuştum. ama kendisi bu çıkışa rağmen, bir sonraki sezon başında sayın ünal aysal ile yaşadığı polemik sonrası gidip 6 ay önce çıkıştığı kurumun başkanının yanında önünü ilikleyip imzayı attığında beni üzmüş ve kendisine tavşan dağa küsmüş dağın haberi olmamış misali gönül koymama sebep olmuştu. bu işin bu tarafıydı benim açımdan. sonra o kurumla papaz olunca dönüp yine yuvasına gelmişti. o gün açıkçası istememiştim. git oraya orayla kötü ol gel buraya burayla kötü ol vs şeklinde.. sonuç olarak geldi şampiyon yaptı. sonra geçen sene bir daha yaptı. bunları yaparken de bir sürü rakibin kendini bilmez yöneticisine de hedef oldu. ancak şu futbol ikliminde hataları ve sevaplarıyla sahip çıkılması gereken yegane insandır. sevmeye bilirsiniz, ama sahip çıkmalısınız... gün kenetlenme günüdür.. bizzat taraftarınca eleştirmesi ve miladı doldu denmesi de profesyonelleşmeye başlayan kötülüğün amaçlarından biridir. unutmayalım!
