yabancı oyuncu sayısı

son iki sezondur şampiyonluk olmamızla birlikte yine gündeme gelmeye başlamıştı iyiden iyiye. hatta yeni federasyon başkanı da seçimden önce peyder pey düşürüleceğini deklare etmişti. gerekçe oyuncularımızın yeterince şans bulamadığı, bu durumun milli takıma da olumsuz yansıdığı öne sürülüyordu. oysa önemli olan nicelik değil nitelik. milli takımda 500 kişi oynatmıyoruz, dolayısıyla yüzlerce oyuncumuzun ligde şans bulmasına gerek yok. uluslararası sporcularla rekabet edip onların önüne geçerek oynama şansı bulan oyunculara ihtiyacımız var. gençlerimizi bu rekabetten kaçırarak onların potansiyeline ulaşmasına engel oluyoruz. tembelliğe sürüklüyoruz. yerli oldukları için ballı kontratlar alıp yatıyorlar, mevcut düzende 2 lira hak ediyorlarsa yurt içinde de yurt dışında da 2 lira alacakları için gençlerimiz yurtdışına gitmekten çekinmiyorlar. yabancı sınırı olsaydı şayet çağlar, ozan, merih, kaan dörtlüsü hak ettiklerinin çok çok üzerinde kontratlarla türkiyede kalacaklardı, gelişimlerini tamamlayamayacaklardı. özellikle bu dörtlüyü örnek vermemin nedeni stoper mevkisi yıllarca milli takımımızın kanayan yarasıydı, yokluktan mehmet topal vs. stoper oynuyordu. öyle zannediyorum ki ilk kez bu kadar fazla oyuncumuz yurt dışında bizi başarıyla temsil ediyor. ülke futbolunun en önemli gündemi bu. lütfen günlük çıkarlar uğruna bu gelişimi sekteye uğratmayın.

bu arada (bkz: 8 haziran 2019 türkiye fransa maçı) nın ilk yarısını 2-0 önde tamamladık. fransa şu an dünya sıralamasında birinci sırada. son dünya şampiyonu. söyleyeceklerim bu kadar.