5571
yok olmasını ya da en azından içindeki gereksiz insanların temizlenmesini dört gözle beklediğim oluşum. yalnızca iki buçuk senedir düzenli olarak maçlara gidebiliyorum, hepsini de ultraslan tribünü dediğimiz kuzey altta izledim neredeyse. bu adamların estirdiği terörü başka hiçbir yerde görmedim.
anca onların istedikleri tezahüratlar yapalım, onlar sus deyince susalım konuş deyince konuşalım. oldu. normalde bir tribün grubundan beklenen şeyler bunlar fakat bu olay diktatörlük seviyesine gelmişse orada bir dur derler insana. bu oluşumda önemli rol oynayan insanlar sivil değil de galatasaray kimliğini kullanarak gittiği yerler yüzünden bizim adımızı çıkardı. diğer takımların taraftarlarının sanki laf atacak başka şeyi yoktu bir de bu kozu verdiler ağızlarına, aferin.
ben bir galatasaray taraftarı birey olarak kendimi böyle bir topluluğun temsil etmesini istemiyorum. direkt günah keçisi ilan etmek istemiyorum ama kaç maç bu oluşumun gerekli reaksiyonu verememesi yüzünden kaybedildi. onlar kaybettirdi demiyorum ama bu hatada bir pay sahibi. en yakın örnek olarak 14 şubat 2019 galatasaray benfica maçı verilebilir. yediğimiz ilk golden sonra sus pus oldular. bu mu taraftarlık? ben orada kadın başıma avazım çıktığı kadar bağırdım ama bunlar bön bön bakmakla yetindi. pes.
maç seremonisini baltalarlar, istediğini ıslıklar istediğini alkışlarlar. bizi temsil ettiklerini sanmıyorum. çok sevilen bir kitle iken böyle bir nefret objesine dönüşmeleri cidden ibretlik. iyi yönlerini bazı yerinde çıkışlarını gözardı etmiyorum ama bunların yanında o iyi şeylerin önemi de kalmıyor maalesef. samiyen ruhu nerede diyoruz ya. belki oturup düşünmenin vakti gelmiştir.
anca onların istedikleri tezahüratlar yapalım, onlar sus deyince susalım konuş deyince konuşalım. oldu. normalde bir tribün grubundan beklenen şeyler bunlar fakat bu olay diktatörlük seviyesine gelmişse orada bir dur derler insana. bu oluşumda önemli rol oynayan insanlar sivil değil de galatasaray kimliğini kullanarak gittiği yerler yüzünden bizim adımızı çıkardı. diğer takımların taraftarlarının sanki laf atacak başka şeyi yoktu bir de bu kozu verdiler ağızlarına, aferin.
ben bir galatasaray taraftarı birey olarak kendimi böyle bir topluluğun temsil etmesini istemiyorum. direkt günah keçisi ilan etmek istemiyorum ama kaç maç bu oluşumun gerekli reaksiyonu verememesi yüzünden kaybedildi. onlar kaybettirdi demiyorum ama bu hatada bir pay sahibi. en yakın örnek olarak 14 şubat 2019 galatasaray benfica maçı verilebilir. yediğimiz ilk golden sonra sus pus oldular. bu mu taraftarlık? ben orada kadın başıma avazım çıktığı kadar bağırdım ama bunlar bön bön bakmakla yetindi. pes.
maç seremonisini baltalarlar, istediğini ıslıklar istediğini alkışlarlar. bizi temsil ettiklerini sanmıyorum. çok sevilen bir kitle iken böyle bir nefret objesine dönüşmeleri cidden ibretlik. iyi yönlerini bazı yerinde çıkışlarını gözardı etmiyorum ama bunların yanında o iyi şeylerin önemi de kalmıyor maalesef. samiyen ruhu nerede diyoruz ya. belki oturup düşünmenin vakti gelmiştir.
