1008
(bkz: game of thrones)
korkmayın spoiler yok.
bu serinin kitaplarını okumuş, içeriklerini tüketmiş hatta yaratılan bu evrenle ilgili yan kitapları da okumuş biri olarak aslında finalden sonra yazacaktım. bunları belirtmemin nedeni dizi ile kitap arasındaki farklardan bahsetmek değil. finalinden sonra ''bu evren nasıl bir evrendir, bu evrende işler nasıl yürür ve biz ne gördük?'' temalı genel düşüncelerimi yazacaktım. sonra ''uzun gece'' isimli kepazelikten sonra mı yazsam dedim ancak ''neyse daha 3 bölüm var bakalım ne yapacaklar?'' diyerek yazmadım.
öncelikle şunu söylemek isterim ki söylediklerimin hiçbiri ''kitapta böyle değildi.'' muhabbeti yapmak için değil hatta izlerken dahi ''tamam bu adamlar kitabı falan tamamen salladı, olabilir.'' mantığıyla izliyorum 3 sezondur. yani diziyi tamamen kendi içinde değerlendirdiğimi belirtmek isterim.
çok kısa ve net şekilde söze giriyorum. dizinin ruhuna el fatiha arkadaşlar. bu sadece final sezonu için değil. 7. sezonun başından beri ''altyapısı muazzam kurulmuş, bu kadar yüksek bütçeli bir iş nasıl katledilir?'' dersi izledik. güzel bir ders oldu. ilk 6 sezonda televizyon tarihinin en iyi işi* olabilme potansiyelini taşıyan bu yapım, 7. ve 8. sezonlarla bize hatırladıkça yüzümüzü güldürecek saçma bir finalden daha fazlasını bırakamadı maalesef. eminim ''lan ben kaç yıldır bunun için mi izliyorum?'' diyen bir sürü insan vardır. bu kadar kötü olamazdı. lost'u izlemedim ancak hep finalinin ne kadar rezil olduğunun muhabbetini duyarım, artık yerini got'a bıraktı sanırım o konuda.
diziyi izleyen bir kitle var. bu kitleyi nasıl anlatsak bilmiyorum. bu kitle izlediği şeyi sorgulamaktan, izlediği şeyde mantık aramaktan, tutarlılık aramaktan yoksun. gördüğü şeyi sorgulamıyor yani adam. sadece izliyor. işte game of thrones 7. sezondan beri bu kitlenin dizisi oldu. tek tek örnek vermeye, karakter evrimlerinden bahsetmeye falan gerek bile duymuyorum. zaten saçmalıklar apaçık ortada.
haftaya da sabah namazına müteakip gömüyoruz diziyi.
korkmayın spoiler yok.
bu serinin kitaplarını okumuş, içeriklerini tüketmiş hatta yaratılan bu evrenle ilgili yan kitapları da okumuş biri olarak aslında finalden sonra yazacaktım. bunları belirtmemin nedeni dizi ile kitap arasındaki farklardan bahsetmek değil. finalinden sonra ''bu evren nasıl bir evrendir, bu evrende işler nasıl yürür ve biz ne gördük?'' temalı genel düşüncelerimi yazacaktım. sonra ''uzun gece'' isimli kepazelikten sonra mı yazsam dedim ancak ''neyse daha 3 bölüm var bakalım ne yapacaklar?'' diyerek yazmadım.
öncelikle şunu söylemek isterim ki söylediklerimin hiçbiri ''kitapta böyle değildi.'' muhabbeti yapmak için değil hatta izlerken dahi ''tamam bu adamlar kitabı falan tamamen salladı, olabilir.'' mantığıyla izliyorum 3 sezondur. yani diziyi tamamen kendi içinde değerlendirdiğimi belirtmek isterim.
çok kısa ve net şekilde söze giriyorum. dizinin ruhuna el fatiha arkadaşlar. bu sadece final sezonu için değil. 7. sezonun başından beri ''altyapısı muazzam kurulmuş, bu kadar yüksek bütçeli bir iş nasıl katledilir?'' dersi izledik. güzel bir ders oldu. ilk 6 sezonda televizyon tarihinin en iyi işi* olabilme potansiyelini taşıyan bu yapım, 7. ve 8. sezonlarla bize hatırladıkça yüzümüzü güldürecek saçma bir finalden daha fazlasını bırakamadı maalesef. eminim ''lan ben kaç yıldır bunun için mi izliyorum?'' diyen bir sürü insan vardır. bu kadar kötü olamazdı. lost'u izlemedim ancak hep finalinin ne kadar rezil olduğunun muhabbetini duyarım, artık yerini got'a bıraktı sanırım o konuda.
diziyi izleyen bir kitle var. bu kitleyi nasıl anlatsak bilmiyorum. bu kitle izlediği şeyi sorgulamaktan, izlediği şeyde mantık aramaktan, tutarlılık aramaktan yoksun. gördüğü şeyi sorgulamıyor yani adam. sadece izliyor. işte game of thrones 7. sezondan beri bu kitlenin dizisi oldu. tek tek örnek vermeye, karakter evrimlerinden bahsetmeye falan gerek bile duymuyorum. zaten saçmalıklar apaçık ortada.
haftaya da sabah namazına müteakip gömüyoruz diziyi.
