874
baştan aşağıya estetik yoksunu bir oluşumdur. şöyle dışarıdan bir bakayım dedim de, gerçekten memlekette ne kadar zevksiz, estetik kaygıdan uzak insan varsa sanırım futbolun bir yerinde bir göreve vermişler. he derseniz ki "her kuşun etini yedik bir leylek mi kaldı, eyyam eyyam üzerine senin derdin estetik mi kardeşim" eyvallah derim. ama bu konulara acayip takığım, birkaç bir şey yazmak istedim.
mesela takımların giydikleri formalara bakıyorum, üzerinde uzlaşılan, 'lan harbiden efsane forma olmuş' diyebileceğimiz bir forma seti yok hiçbir takımda. büyüklerin forma tasarımları zaten ortada, "büyük takım forması" olmasa 30'ar bin satar mı muamma. hele anadolu takımlarının her sene giydiği birbirinin aynısı, hiçbir renk kombini olmayan dümdüz formalar falan aman yarabbi. bir de önüne her maç için ayrı bir şehir esnafının reklamını yapıştırıp çıkmaları falan, ulan neyse.
bu yetmezmiş gibi süper lig'ten amatöre kadar uygulanması şart koşulan "arial font kullanma zorunluluğu" adı altındaki rezalet de cabası. dünyanın en düz, en sıkıcı fontunu zorunlu kılmak yine bu topraklardan çıkmış birinin işi olmalıydı elbette.
bir diğer konu ise stadyumlar. yeni stadyumların yapılmasıyla beraber eski tartan pisti olan, kale arkasından dürbünle maç seyredilen, bir o kadar soğuk ve bir o kadar iç sıkıcı karanlık atmosferli stadyumlardan kurtuluruz sanmıştık. bu sefer de iç dizaynı birbirinin aynısı onlarca stat ile karşılaştık. hani koltuk renkleri de ev sahipliği yaptığı takımın rengine ait olmasa, ne bilim tek renk falan olsa hangi maçın hangi stadyumda oynandığını bile ayırt edemeyiz sanki televizyondan. bir müslüman da çıkıp tribün dizaynlarını farklı yapmayı akıl edemediyse demek ki...
hadi iyi kötü stadyumu yaptın, bu sefer de adam öyle bir reklam panosu yerleştiriyor ki kenarlara, sanırsın pavyon tabelası. buna bizim stadyum da dahil olmak üzere çoğu stadyumda kale arkasındaki ışıklı reklam panoları yüzünden topun ağlara gittiği bile belli olmuyor.
yayıncı kuruluşun kamera açıları, market kataloğu gibi arka baldırına kadar reklam alınan formalar, paintle çizilmiş gibi duran ve alt liglerde en az 1-2 takımın "çok benzerini" kullandığı hiçbir şey anlatmayan armalar... daha sayacak neler var neler.
ya bu ülkede sararan çimler yeşil gözüksün diye sprey boyayla boyadılar ya.
mesela takımların giydikleri formalara bakıyorum, üzerinde uzlaşılan, 'lan harbiden efsane forma olmuş' diyebileceğimiz bir forma seti yok hiçbir takımda. büyüklerin forma tasarımları zaten ortada, "büyük takım forması" olmasa 30'ar bin satar mı muamma. hele anadolu takımlarının her sene giydiği birbirinin aynısı, hiçbir renk kombini olmayan dümdüz formalar falan aman yarabbi. bir de önüne her maç için ayrı bir şehir esnafının reklamını yapıştırıp çıkmaları falan, ulan neyse.
bu yetmezmiş gibi süper lig'ten amatöre kadar uygulanması şart koşulan "arial font kullanma zorunluluğu" adı altındaki rezalet de cabası. dünyanın en düz, en sıkıcı fontunu zorunlu kılmak yine bu topraklardan çıkmış birinin işi olmalıydı elbette.
bir diğer konu ise stadyumlar. yeni stadyumların yapılmasıyla beraber eski tartan pisti olan, kale arkasından dürbünle maç seyredilen, bir o kadar soğuk ve bir o kadar iç sıkıcı karanlık atmosferli stadyumlardan kurtuluruz sanmıştık. bu sefer de iç dizaynı birbirinin aynısı onlarca stat ile karşılaştık. hani koltuk renkleri de ev sahipliği yaptığı takımın rengine ait olmasa, ne bilim tek renk falan olsa hangi maçın hangi stadyumda oynandığını bile ayırt edemeyiz sanki televizyondan. bir müslüman da çıkıp tribün dizaynlarını farklı yapmayı akıl edemediyse demek ki...
hadi iyi kötü stadyumu yaptın, bu sefer de adam öyle bir reklam panosu yerleştiriyor ki kenarlara, sanırsın pavyon tabelası. buna bizim stadyum da dahil olmak üzere çoğu stadyumda kale arkasındaki ışıklı reklam panoları yüzünden topun ağlara gittiği bile belli olmuyor.
yayıncı kuruluşun kamera açıları, market kataloğu gibi arka baldırına kadar reklam alınan formalar, paintle çizilmiş gibi duran ve alt liglerde en az 1-2 takımın "çok benzerini" kullandığı hiçbir şey anlatmayan armalar... daha sayacak neler var neler.
ya bu ülkede sararan çimler yeşil gözüksün diye sprey boyayla boyadılar ya.
