863
türkiye'de, kasabalı zihniyetinin, esnaf kurnazı zihniyetinin yönetimini ele aldığı her kurum, endüstri gibi iflasını çoktan açıklamış olan absürt tiyatro.
şike suçlamalarında yargılanan bi yönetimin başkanı, şike sürecinde türkiye futbol federasyonu'nun başına geçtiğinde olayın ciddiyetini anlayamadık galiba ama, gerçeklik algımız bükülmeye başladı.
terim, söz konusu federasyon başkanıyla yan yana poz verirken nasıl içimiz cız ettiyse, metin oktay'ın vefat haberi nasıl bir yıkım oluşturduysa aynı şeyi hissetmemiz gerekiyordu, canımız ciğerimiz galatasarayımızın var oluşunun tek sebebi, türkiye futbolunun, öldüğü o gün, demirören'in başkanlığa geldiği (getirildiği) gün. ancak dediğim gibi, gerçeklik algımız büküldü. oha artık bunu da yapamazlar dediğimiz her şey yapıldı ve biz her defasında artık daha fazlası olmaz diye "bekledik".
bu işte. maçı izlediğinde sana zevk veren, kaybetsen de acımsı bir tatla 'bi dahaki sefere be nolur!? ' detirtecek ortam yerini çoktan bu tiyatroya bıraktı. yozlaşmanın had safhasını yaşıyoruz. koltuğa yapışan yönetici profili öyle bir hale geldi ki, siyasi hükümetten, muhalefete, tff başkanından mhk başkanına, türk teknik direktörlerinden yerli futbolculara kadar herkes bulunduğu konum ve makamı kendisiyle bir tutup, yapması gerekenlerden uzaklaşmış durumda. tekrar ediyorum, gerçeklik algımız yozlaşmış, paslanmış ve hatta kaybolmuş durumda.
olay hakem, penaltı kırmızı kart mevzusu değil. bunlar, her zaman herkesin başına gelebilecek şeyler.
ancak bunun kronik haline gelmiş olması, ve yönetimi elinde bulunduran insanların asla sorumluluklarını üzerlerine almayıp halen daha inatla ve ısrarla, tüm işbilmezliklerine rağmen kendi bildikleri gibi devam etmeleri büyük bir sorun.
ben bugün teknik taktik tartışmam hocam.
ben bugün hasan şaş jailson tartışmam hocam.
ben bugün fatih terim'e de belhanda'ya da muslera'ya da laf etmem hocam.
ben bugün maçı izlerken utandım.
ben bugün o maçta hakemin yanlış kararlarının sebebini düşünürken utandım hocam.
ben bugün bu oyuna kimin böyle müdahale edebileceğini düşünürken utandım hocam.
listenin kabarıklığından utandım.
listedeki isimlerin nasıl makamları işgal ettiğini farkedince utandım.
ben 21 yaşında bir kardeşiniz olarak iki yıldır burslarımdan biriktirdiğim paralarla orjinal forma alıyorum, şu an üzerimde hali hazırda bir şort ve bir polar gsstore ürünü var. dolabımda tişörtler eski formalar boy boy duruyor. formamı, polarımı her zaman gururla giymeye devam edeceğim.
ancak ben bu yozlaşmanın içinde yokum hocam.
10 15 yıldır sürekli aynı isimleri görmekten siz de sıkılmadınız mı?
kim takar yalova kaymakamını ancak, bu yozlaşmanın, ve bu yozlaşmaya karşı tepkisizliğin sadece futbola özgü olmadığını size garanti verebilirim. bugün, kırsal kesimde komünük yuvası, vatan haini yetiştiricisi olarak görülen odtü, ben dahil olmak üzere, dersimi geçeyim diplomamı alayım, sicilim bozulmasın yeter kafasında.
sindirildik. cahillik tarafından sindirildik. aymazlık tarafından sindirildik.
ama ben artık bana verileni kabul edip sinmek istemiyorum.
beklediğim, hayalini kurduğum, özlediğim türk futbolu yok. olmayacak da.
menajerler tarafından kurulduğu ayan beyan ortada bir milli takım, milyonlarca euro para almasına karşın, karşılık olarak sunduğu ürününde dip seviyelerde olan futbolcular, ne idüğü belirsiz yöneticiler.
dursun aydın özbek diye bi şey atlattık be. atlattık diyorum çünkü tam bir fecaatti. ama unutmamak lazım ki kaybettiği seçimlerde bile ne kadar çok oy aldı.
bu ülkede yapılan işe değil isimlere ve bize nasıl yaklaştığına bakıyoruz.
konserine gitmek için, alanının en iyisi, virtüoz kişinin konserine gitmek yerine tanıdığın arkadaşının konserine gitmek bir seçimken, bir kurumda müzik alanında yönetici/eğitici olacak kişi olarak virtüozu getirmek bir zorunluluktur. biz, arkadaşımızı o makamlara getiriyoruz. biz seçimlerimizi doğru kriterlere göre yapamıyoruz. çünkü gerçeklikten kopuk yaşıyoruz.
arkadaşlar, ben yüksek müsaadenizle gerçek dünyaya dönmek istiyorum. nacizane tavsiyem, sizin de bunu yapmanızdır.
bir şeyleri değiştirmek adına elime şans geçene kadar elveda türk futbolu, elveda sözlük!
şike suçlamalarında yargılanan bi yönetimin başkanı, şike sürecinde türkiye futbol federasyonu'nun başına geçtiğinde olayın ciddiyetini anlayamadık galiba ama, gerçeklik algımız bükülmeye başladı.
terim, söz konusu federasyon başkanıyla yan yana poz verirken nasıl içimiz cız ettiyse, metin oktay'ın vefat haberi nasıl bir yıkım oluşturduysa aynı şeyi hissetmemiz gerekiyordu, canımız ciğerimiz galatasarayımızın var oluşunun tek sebebi, türkiye futbolunun, öldüğü o gün, demirören'in başkanlığa geldiği (getirildiği) gün. ancak dediğim gibi, gerçeklik algımız büküldü. oha artık bunu da yapamazlar dediğimiz her şey yapıldı ve biz her defasında artık daha fazlası olmaz diye "bekledik".
bu işte. maçı izlediğinde sana zevk veren, kaybetsen de acımsı bir tatla 'bi dahaki sefere be nolur!? ' detirtecek ortam yerini çoktan bu tiyatroya bıraktı. yozlaşmanın had safhasını yaşıyoruz. koltuğa yapışan yönetici profili öyle bir hale geldi ki, siyasi hükümetten, muhalefete, tff başkanından mhk başkanına, türk teknik direktörlerinden yerli futbolculara kadar herkes bulunduğu konum ve makamı kendisiyle bir tutup, yapması gerekenlerden uzaklaşmış durumda. tekrar ediyorum, gerçeklik algımız yozlaşmış, paslanmış ve hatta kaybolmuş durumda.
olay hakem, penaltı kırmızı kart mevzusu değil. bunlar, her zaman herkesin başına gelebilecek şeyler.
ancak bunun kronik haline gelmiş olması, ve yönetimi elinde bulunduran insanların asla sorumluluklarını üzerlerine almayıp halen daha inatla ve ısrarla, tüm işbilmezliklerine rağmen kendi bildikleri gibi devam etmeleri büyük bir sorun.
ben bugün teknik taktik tartışmam hocam.
ben bugün hasan şaş jailson tartışmam hocam.
ben bugün fatih terim'e de belhanda'ya da muslera'ya da laf etmem hocam.
ben bugün maçı izlerken utandım.
ben bugün o maçta hakemin yanlış kararlarının sebebini düşünürken utandım hocam.
ben bugün bu oyuna kimin böyle müdahale edebileceğini düşünürken utandım hocam.
listenin kabarıklığından utandım.
listedeki isimlerin nasıl makamları işgal ettiğini farkedince utandım.
ben 21 yaşında bir kardeşiniz olarak iki yıldır burslarımdan biriktirdiğim paralarla orjinal forma alıyorum, şu an üzerimde hali hazırda bir şort ve bir polar gsstore ürünü var. dolabımda tişörtler eski formalar boy boy duruyor. formamı, polarımı her zaman gururla giymeye devam edeceğim.
ancak ben bu yozlaşmanın içinde yokum hocam.
10 15 yıldır sürekli aynı isimleri görmekten siz de sıkılmadınız mı?
kim takar yalova kaymakamını ancak, bu yozlaşmanın, ve bu yozlaşmaya karşı tepkisizliğin sadece futbola özgü olmadığını size garanti verebilirim. bugün, kırsal kesimde komünük yuvası, vatan haini yetiştiricisi olarak görülen odtü, ben dahil olmak üzere, dersimi geçeyim diplomamı alayım, sicilim bozulmasın yeter kafasında.
sindirildik. cahillik tarafından sindirildik. aymazlık tarafından sindirildik.
ama ben artık bana verileni kabul edip sinmek istemiyorum.
beklediğim, hayalini kurduğum, özlediğim türk futbolu yok. olmayacak da.
menajerler tarafından kurulduğu ayan beyan ortada bir milli takım, milyonlarca euro para almasına karşın, karşılık olarak sunduğu ürününde dip seviyelerde olan futbolcular, ne idüğü belirsiz yöneticiler.
dursun aydın özbek diye bi şey atlattık be. atlattık diyorum çünkü tam bir fecaatti. ama unutmamak lazım ki kaybettiği seçimlerde bile ne kadar çok oy aldı.
bu ülkede yapılan işe değil isimlere ve bize nasıl yaklaştığına bakıyoruz.
konserine gitmek için, alanının en iyisi, virtüoz kişinin konserine gitmek yerine tanıdığın arkadaşının konserine gitmek bir seçimken, bir kurumda müzik alanında yönetici/eğitici olacak kişi olarak virtüozu getirmek bir zorunluluktur. biz, arkadaşımızı o makamlara getiriyoruz. biz seçimlerimizi doğru kriterlere göre yapamıyoruz. çünkü gerçeklikten kopuk yaşıyoruz.
arkadaşlar, ben yüksek müsaadenizle gerçek dünyaya dönmek istiyorum. nacizane tavsiyem, sizin de bunu yapmanızdır.
bir şeyleri değiştirmek adına elime şans geçene kadar elveda türk futbolu, elveda sözlük!
