858
kendi kısır döngüsü içinde debelenip durmaya devam ettikçe beynelminel arenalarda avcunu yalayıp geri dönmekten başka şansı olmayan şey. bugün en üst seviye liginde görev yapan 18 teknik direktörün kaç tanesi mesela şubat ayında da takımın başında olabileceği konusunda fazla şüphe duymadan konuşabiliyor? ya da bugün cuma mesela. takımlarıyla yatıp kalkan, her biri ayrı bir teknik direktör olan türk taraftarların kaç tanesi haftasonu takımının nasıl bir futbol oynayacağından emin olabiliyor? bunlar sadece ilk akla gelen iki soru ve problemin tanımı için yetersiz. biz detayları sevmeyen, inceliği bir zaafiyet sayan, her koşulda herşey için kavga etmeye programlanmış, sonuç odaklı yaşayan bir toplumuz. hayatın içinde kaybetmelerin de olduğunu öğrenememiş, kendince mükemmelliyetçi bir yığınız. sistem oluşturmak, bir oyun planına sadık kalmak, ileriye yatırım yapmak falan çok lüks şeyler bizim için. biz daha bu basit konuları bile oturtamamışken kafamızda, kaba ve sevimsiz olacak ama "ucuz etin yahnisi" ile huzur bulup tatmin olmamız, hele ki optimizasyon falan yapmamız biraz imkansız...
