15687
süper lig'e verdiği 4 yıllık aranın zorluğunu çekiyor fatih hoca hala. zira kendisinin son görev yılları olan 2011-2013 arasında türkiye ligi, yabancı sınırından dolayı oldukça kalitesizdi. anadolu takımları düşük bütçelere kaliteli yabancı oyuncu getiremiyor, kurallara uymak adına elinde bulduğu çer çöp yerli futbolcularla takım kurmaya çalışıyordu. haliyle ortaya büyük takımlara tehdit olacak bir oyun çıkmıyordu.
fatih hoca sezonun genelindeki deplasman mentalitesini yeni keşfetmedi, tam tersi galatasaray'daki üçüncü döneminde şampiyonluğa ulaştığı iki sezonda da deplasmanlara ''ilk devre atalım, ikinci devre yaslanalım'' mantığıyla çıkmıştı. o dönem çoğu maçta aynı 6 mayıs akhisarspor galatasaray maçında olduğu gibi golü bulduktan sonra takım geriye çekilmişti ancak bireysel yetenek açısından üst seviye oyuncusu olmayan rakip takımları elbette bu fırsatları değerlendiremiyordu ve biz de hemen her seferinde istediğimizi alıp evimize dönüyorduk.
bu inat biraz da o yüzden. hoca diyor ki kendi kendine, ''yahu ben bu taktikle kaç sefer şampiyon oldum, yine olurum'', ama takımların kalitelerinin değiştiği gerçeğini kaçırıyor. 2013'te rakip takımda miguel lopes gibi büyük takıma koysan sırıtmayacak kalitede bir bek yoktu, bu rakiplerin yedekten olcan adın ve bilal kısa'yı sokacak kadar lüksü de yoktu. işte tüm mesele bu. artık hocanın karşısında robinho, kone, sessegnon, eto'o, jahovic, mahmoud hassan, seleznov, bernard mensah gibi yaslandığında skoru değişterecek oyuncular duruyor.
umarım yeni sezonda yepyeni bir deplasman planıyla, rakiplerden korkmaksızın evimizde oynuyormuş gibi oynar ve daha rahat bir yıl geçiririz. aksi halde işimiz gerçekten çok zor.
fatih hoca sezonun genelindeki deplasman mentalitesini yeni keşfetmedi, tam tersi galatasaray'daki üçüncü döneminde şampiyonluğa ulaştığı iki sezonda da deplasmanlara ''ilk devre atalım, ikinci devre yaslanalım'' mantığıyla çıkmıştı. o dönem çoğu maçta aynı 6 mayıs akhisarspor galatasaray maçında olduğu gibi golü bulduktan sonra takım geriye çekilmişti ancak bireysel yetenek açısından üst seviye oyuncusu olmayan rakip takımları elbette bu fırsatları değerlendiremiyordu ve biz de hemen her seferinde istediğimizi alıp evimize dönüyorduk.
bu inat biraz da o yüzden. hoca diyor ki kendi kendine, ''yahu ben bu taktikle kaç sefer şampiyon oldum, yine olurum'', ama takımların kalitelerinin değiştiği gerçeğini kaçırıyor. 2013'te rakip takımda miguel lopes gibi büyük takıma koysan sırıtmayacak kalitede bir bek yoktu, bu rakiplerin yedekten olcan adın ve bilal kısa'yı sokacak kadar lüksü de yoktu. işte tüm mesele bu. artık hocanın karşısında robinho, kone, sessegnon, eto'o, jahovic, mahmoud hassan, seleznov, bernard mensah gibi yaslandığında skoru değişterecek oyuncular duruyor.
umarım yeni sezonda yepyeni bir deplasman planıyla, rakiplerden korkmaksızın evimizde oynuyormuş gibi oynar ve daha rahat bir yıl geçiririz. aksi halde işimiz gerçekten çok zor.
