229
vay be 9 sene olmuş. arkadaşın doğum gününe gidiyorum diye çıkmıştım evden, bostancı köprüsünün oradan otobüslerle gitmiştik. tabi maç uzamıştı molalar, uzatma, seremoni, salondan kadıköy'e kadar dönüş yolu derken epey geç kalmıştım eve. bir de son sınıf üniversiteye hazırlık dönemi olduğundan evdekiler ders çalışmanı bekliyor. valla doğum günü muhabbeti ben eve dönmeden patlamıştı bile haliyle peder bey maça gittiğimi öğrendi almadı o gece beni eve. bir gece de bir çok duyguyu aynı anda yaşamıştım. tabi avrupa kupalarından birine şahit olmak o anı yaşamak hissi kesinlikle tarifsizdi.