5393
sayesinde ikili bir öğrenilmiş çaresizlik yaşıyoruz. birisi ülke sathında diğeri de galatasaray sathında. ülke sathındaki her geçen gün yaşam alanlarımızı daraltırken, geleceğimizi tamamen ipotek altına alırken, yoz ve vasat bir kültürün mahpesine bizi mahpus ederken, içerde ve dışarda tüm başarısızlıklarına rağmen etkisini sürdürürken ondan bunalan bizlerin belki de tek nefes alma penceresi olan galatasarayımızın üzerine de dursun ve avanesi çöreklenmiş durumda. geldiğinden beri attığı adım skandal olan, feci başarısızlıklarına rağmen başımızda durmakta ve durmayı da sürdürmek istemekte. ne olursun git dursun, ne olursun; git de azıcık nefes alalım, yaşadığımızı hissedelim.
