280
normal ve üzüntü verici bir maç. kızgınlığınız bittiyse soğuk kanlı bir şekilde okumanızı tavsiye ederim.
rakip iskandinav takımı yani fizik gücüne dayalı futbol, üstelik liglerinin ortasindalar, form tutmuşlar. üstelik ilk avrupa maçı ve rakipleri, diğer olası rakiplerine oranla daha çok isim sahibi olan galatasaray, yani daha konsantre olmaları olağan.
diğer taraftan, taraftarın yüksek baskısı altındaki bir takım. yüksek fizik kondisyon yüklemesi altında maça çıkıyorlar. o şutların biri ay'a, biri mars'a gitti ya hiç beklemediğimiz adamların, işte onlar hep kondisyon yüklemelerinin kaslara verdiği yorgunluk etkileri, zamanla geçecek. hala çok temposuz oynuyoruz. kondisyon ile alakası yok. selçuk ve tolga olmuyor. oraya iki tane box to box oynayacak tempolu adam lazım. yasin ve garry rodrigez, en büyük silahları olan hızlarını selçuk ve tolga yüzünden kullanamıyorlar. çok yavaşlar top geliyor, bunlar önce bir kontrol ediyor, sonra sağa sola bakıyorlar, verecekmiş gibi yapıyorlar, yan tarafa pas verirken tekrar bir kontrol ediyorlar. yani pası almadan topu nereye vereceklerini düşünmüyorlar. yavaşlar çok yavaşlar. en büyük eksikliğimiz o, bir an önce bu alana takviye lazım.
forvet arkası olarak, olay sneijder değil, belhanda da değil. topun oraya gelmesi uzun sürüyor bu orta sahadaki ikili yüzünden. rakipte kapatıyor onlara pas gelene kadar. acilen orta sahaya hızlı oynayacak, dikine adam geçebilecek. pas yüzdesi yüksek iki oyuncu şart.
son olarak, tudor'a da kızmamak elde değil, efendim niye bastırmıyor iki orta saha diye, bas bas bağır. bunlarla olmuyor de görüyorsun, çıldırıyorsun. rakibi sen de taraftar gibi hafife aldın. kızgınlığının sebebi biraz da kendine. biz taraftar olarak sana güvendik, bu sene senin senen dedik. lütfen yüzümüzü kara çıkartma.
takıma kızmak tabi ki taraftar olarak hakkımız ama mantıklı eleştiriler yapmalıyız, yok sezonu kapattık, yok bu sene bizden birşey olmaz demeyin. hele ki sezon başında, fatih terim ilk geldiğinde 9 puan geriye düştük. çok çok kötüydük. birden değişti takım. enseyi karartmayın. rakiplerden daha çok zarar veriyoruz galatasarayımıza. eğer buna da kızacaksanız lütfen galatasaray için bir müddet futboldan geri çekin kendinizi, cidden çok zarar veriyoruz.
herşeye rağmen, ben rövanş maçında stadyumda olmayı, takımıma destek olmayı düşünüyorum. rakiplerin algı oyunlarına gelip daha sezonun ilk maçında takımımın tüm moralini bozmak istemiyorum.
biz galatasaray'ız beyler. ne dursun'la ne tudor'la ne selçuk'la, ne sneijder'le, ne de muslera'yla var olduk. biz aynı halatı birlikte çekerek galatasaray olduk, kenetlendikce büyüdük. bejeke 4 sezon önce feda dedi. tüm camia kenetlendi, simdi de bu kenetlenmenin faydasını görüyorlar. oysa ki bize fedayı metin oktay öğretti. fenerin kat kat teklifini reddederek. gözlerinizi açın. varsayalım galatasaray bu sezon sizin dediğiniz gibi başarısız oldu. haklı olma duygunuz mutluluk getirmeyecek. o yüzden biraz daha destek, biraz görmezden gelmek birşeyleri değiştirebilir.
rakip iskandinav takımı yani fizik gücüne dayalı futbol, üstelik liglerinin ortasindalar, form tutmuşlar. üstelik ilk avrupa maçı ve rakipleri, diğer olası rakiplerine oranla daha çok isim sahibi olan galatasaray, yani daha konsantre olmaları olağan.
diğer taraftan, taraftarın yüksek baskısı altındaki bir takım. yüksek fizik kondisyon yüklemesi altında maça çıkıyorlar. o şutların biri ay'a, biri mars'a gitti ya hiç beklemediğimiz adamların, işte onlar hep kondisyon yüklemelerinin kaslara verdiği yorgunluk etkileri, zamanla geçecek. hala çok temposuz oynuyoruz. kondisyon ile alakası yok. selçuk ve tolga olmuyor. oraya iki tane box to box oynayacak tempolu adam lazım. yasin ve garry rodrigez, en büyük silahları olan hızlarını selçuk ve tolga yüzünden kullanamıyorlar. çok yavaşlar top geliyor, bunlar önce bir kontrol ediyor, sonra sağa sola bakıyorlar, verecekmiş gibi yapıyorlar, yan tarafa pas verirken tekrar bir kontrol ediyorlar. yani pası almadan topu nereye vereceklerini düşünmüyorlar. yavaşlar çok yavaşlar. en büyük eksikliğimiz o, bir an önce bu alana takviye lazım.
forvet arkası olarak, olay sneijder değil, belhanda da değil. topun oraya gelmesi uzun sürüyor bu orta sahadaki ikili yüzünden. rakipte kapatıyor onlara pas gelene kadar. acilen orta sahaya hızlı oynayacak, dikine adam geçebilecek. pas yüzdesi yüksek iki oyuncu şart.
son olarak, tudor'a da kızmamak elde değil, efendim niye bastırmıyor iki orta saha diye, bas bas bağır. bunlarla olmuyor de görüyorsun, çıldırıyorsun. rakibi sen de taraftar gibi hafife aldın. kızgınlığının sebebi biraz da kendine. biz taraftar olarak sana güvendik, bu sene senin senen dedik. lütfen yüzümüzü kara çıkartma.
takıma kızmak tabi ki taraftar olarak hakkımız ama mantıklı eleştiriler yapmalıyız, yok sezonu kapattık, yok bu sene bizden birşey olmaz demeyin. hele ki sezon başında, fatih terim ilk geldiğinde 9 puan geriye düştük. çok çok kötüydük. birden değişti takım. enseyi karartmayın. rakiplerden daha çok zarar veriyoruz galatasarayımıza. eğer buna da kızacaksanız lütfen galatasaray için bir müddet futboldan geri çekin kendinizi, cidden çok zarar veriyoruz.
herşeye rağmen, ben rövanş maçında stadyumda olmayı, takımıma destek olmayı düşünüyorum. rakiplerin algı oyunlarına gelip daha sezonun ilk maçında takımımın tüm moralini bozmak istemiyorum.
biz galatasaray'ız beyler. ne dursun'la ne tudor'la ne selçuk'la, ne sneijder'le, ne de muslera'yla var olduk. biz aynı halatı birlikte çekerek galatasaray olduk, kenetlendikce büyüdük. bejeke 4 sezon önce feda dedi. tüm camia kenetlendi, simdi de bu kenetlenmenin faydasını görüyorlar. oysa ki bize fedayı metin oktay öğretti. fenerin kat kat teklifini reddederek. gözlerinizi açın. varsayalım galatasaray bu sezon sizin dediğiniz gibi başarısız oldu. haklı olma duygunuz mutluluk getirmeyecek. o yüzden biraz daha destek, biraz görmezden gelmek birşeyleri değiştirebilir.
