60
bir gece sabaha karşı galatasaray sözlük radyo'da başkomutan felipe melo imzası ile yayınlanacak olan bildirinin kapanış cümlesi. ne de olsa felipe melo'nun askerleriyiz...
şakası bir tarafa tabi...
galatasaray bugün ülkeyi yöneten güç tarafından türkiye'de "medeniyet"e yüzünü dönmüş her kurum gibi doğrudan bir tehdit, kayda değer ve ele geçirilebilecek bir mal varlığı olan her kurum/kişi gibi açık bir hedef konumunda. her ne kadar birinci madde ikincinin bir tamamlayıcı bileşeni gibi görünse de ikisi de ayrı ayrı ele alınması gereken harici bedhahlar. buna bir de en genel tabirle derin galatasaray etiketli dedeler eklendiği zaman bu topraklarda 6 asırlık geçmişiyle en önemli bilim yuvalarından biri olan mekteb-i sultani'nin bağrından kopan galatasaray'ın yönetimsel anlamda her daim kriz içinde olması son derece normal.
hal böyleyken durumun ciddiyetini unutmayacak kadar tedirgin ama doğru hamlelerde ısrar edersek kazanacağımızı bilmenin verdiği güvenle birşeyler yapmamız gerekiyor. şahsi kanaatime göre mevcut durumda en gerçekçi hedef 2018'deki seçimli genel kurul. galatasaray'ı kısa vadede içine düştüğü idari acizlikten kurtaracak, belki orta vadede kulübün genel durumunu iyiye doğru döndürmesi muhtemel projelere ön ayak olabilecek bir isim için ciddi bir kamuoyu yaratmak, sosyal medya üzerinden örgütlenecek bir kampanya için bence en gerçekçi hedef. boykot ya da toplu istifa çağrısı benzeri, efektif olarak gerçekleştirilebilmesi için çok büyük kitlesel katılım gerektiren eylemlere girişmek hem bizleri umutsuzluğa sürükleyecek, hem de dışarıdan bakan bir çift göz için ciddiye alınma oranımızı epey bir düşürecektir. zamanında galatasaray sözlükte girilen bir entry yüzünden ülkenin bütün spor kanallarının son dakika diye yayını kesip transfer haberi yaptığını, son yıllarda sırf sosyal medya eğilimleri ve geyikleri sayesinde nice transferlerin şekillendiğini falan göz önünde tutmak, sesimizin "gereken" yerlere ulaşabilirliği konusunda ciddi bir referans olacaktır.
şakası bir tarafa tabi...
galatasaray bugün ülkeyi yöneten güç tarafından türkiye'de "medeniyet"e yüzünü dönmüş her kurum gibi doğrudan bir tehdit, kayda değer ve ele geçirilebilecek bir mal varlığı olan her kurum/kişi gibi açık bir hedef konumunda. her ne kadar birinci madde ikincinin bir tamamlayıcı bileşeni gibi görünse de ikisi de ayrı ayrı ele alınması gereken harici bedhahlar. buna bir de en genel tabirle derin galatasaray etiketli dedeler eklendiği zaman bu topraklarda 6 asırlık geçmişiyle en önemli bilim yuvalarından biri olan mekteb-i sultani'nin bağrından kopan galatasaray'ın yönetimsel anlamda her daim kriz içinde olması son derece normal.
hal böyleyken durumun ciddiyetini unutmayacak kadar tedirgin ama doğru hamlelerde ısrar edersek kazanacağımızı bilmenin verdiği güvenle birşeyler yapmamız gerekiyor. şahsi kanaatime göre mevcut durumda en gerçekçi hedef 2018'deki seçimli genel kurul. galatasaray'ı kısa vadede içine düştüğü idari acizlikten kurtaracak, belki orta vadede kulübün genel durumunu iyiye doğru döndürmesi muhtemel projelere ön ayak olabilecek bir isim için ciddi bir kamuoyu yaratmak, sosyal medya üzerinden örgütlenecek bir kampanya için bence en gerçekçi hedef. boykot ya da toplu istifa çağrısı benzeri, efektif olarak gerçekleştirilebilmesi için çok büyük kitlesel katılım gerektiren eylemlere girişmek hem bizleri umutsuzluğa sürükleyecek, hem de dışarıdan bakan bir çift göz için ciddiye alınma oranımızı epey bir düşürecektir. zamanında galatasaray sözlükte girilen bir entry yüzünden ülkenin bütün spor kanallarının son dakika diye yayını kesip transfer haberi yaptığını, son yıllarda sırf sosyal medya eğilimleri ve geyikleri sayesinde nice transferlerin şekillendiğini falan göz önünde tutmak, sesimizin "gereken" yerlere ulaşabilirliği konusunda ciddi bir referans olacaktır.
