57
kendi maymun iştahlılığıma, gereksiz harcamalarıma karşı bir süredir yapmakta olduğum eylem.
motivasyonum şuydu; zor kazanıyoruz, kolay harcıyoruz. hiç üretmiyoruz, tasarruf yapmıyoruz. kendimiz, ilerki yaşlarımız ve bizden sonraki nesiller için bu sistem bu şekilde gidemez. bir disiplin altına girmeliyiz.
öncelikle hobiler vs. abidik gubidik sebeplerle eve doldurduğum bir dolu şeyi ikinci el sitelerinde nakite dönüştürdüm. çok da rahat ettim, hem bize yaşam alanı kalmıyordu, hem de gözüme batıp batıp duruyordu. yük attım sanki üzerimden. nakiti de direk emeklilik hesabıma gömdüm, değerleniyor kendi çapında.
digitürk'ü iptal ettim, haftasonu bir zorunluluk gibi gelmeye başlamıştı; o zamanı çocuğuma, arkadaş ziyaretlerine harcıyorum şimdi. gereksiz restaurant, klüp vs. üyeliklerimi de aynen john vaynen.
kış sezonunda yeni kıyafet almadım, zibil gibi kıyafetle doluymuş dolabım ağzına kadar zaten. fazlalıkları atmak için de sebep oldu. yaz sezonunda da almayacağım.
market harcamalarına limit getirdim; o limitte kalmaya çalışıyorum (geçmiş harcamalarımın yarısı). o kadar gereksiz harcıyormuşum ki inanamadım kendime. kullanılmadığı için çöpe giden egzotik soslar, özel meyveler, çükübik sebzeler vs. vs. pazarı keşfettik her şey ucuz ve taze. midemiz bayram etti. 2 tl'ye ot alıp, kavuruyorsun 4 kişilik yemek çıkıyor; şaka gibi. evden işe yemek götürürseniz, harcamalar o kadar düşüyor ki aklının hayaliniz durur.
alkol, sigarayı çok azalttım; üzerine yüklenen vergiler, enayi ve aptal gibi hissettiriyor kendimi (özellikle de nerelere harcandığını görünce). akaryakıt da aynı şekilde; toplu ulaşımı daha sık kullanır oldum.
bir kaç şeye daha dikkat ederseniz, hayat standardınızdan fazla ödün vermeden yaklaşık 1800 - 2000 tl. arası tasarruf yapıyorsunuz aylık (kişi ve gelire göre artıp, azalabilir). ben bu parayı kızım adına yatırıma dönüştürüyorum, işten değil dişten artar derdi babannem. ah ne bilge insanlarmış o eskiler.
size de tavsiyem kendinize özel bir tasarruf - boykot sistemi geliştirin; arttırdığınız parayı ister bir yatırım aracına (altın, döviz, fon, faiz, bono vs.), ister emeklilik hesabına, ister bir ev taksidine yatırın. hem hayatınızda dikkatinizi dağıtan fazlalıklardan; üretmeden "al al al"lardan kurtulur, hem de geleceğinizi garanti altına alırsınız. ekonomi malum, bir şeyler yapmalı...
edit: boykot demişken; "karıları, kızları bize helaldir" diyebilecek tipte adamlardan alışverişi değil selamı sabahı bile kesin bence. neyi, kimden, nereden aldığınıza dikkat edin.
motivasyonum şuydu; zor kazanıyoruz, kolay harcıyoruz. hiç üretmiyoruz, tasarruf yapmıyoruz. kendimiz, ilerki yaşlarımız ve bizden sonraki nesiller için bu sistem bu şekilde gidemez. bir disiplin altına girmeliyiz.
öncelikle hobiler vs. abidik gubidik sebeplerle eve doldurduğum bir dolu şeyi ikinci el sitelerinde nakite dönüştürdüm. çok da rahat ettim, hem bize yaşam alanı kalmıyordu, hem de gözüme batıp batıp duruyordu. yük attım sanki üzerimden. nakiti de direk emeklilik hesabıma gömdüm, değerleniyor kendi çapında.
digitürk'ü iptal ettim, haftasonu bir zorunluluk gibi gelmeye başlamıştı; o zamanı çocuğuma, arkadaş ziyaretlerine harcıyorum şimdi. gereksiz restaurant, klüp vs. üyeliklerimi de aynen john vaynen.
kış sezonunda yeni kıyafet almadım, zibil gibi kıyafetle doluymuş dolabım ağzına kadar zaten. fazlalıkları atmak için de sebep oldu. yaz sezonunda da almayacağım.
market harcamalarına limit getirdim; o limitte kalmaya çalışıyorum (geçmiş harcamalarımın yarısı). o kadar gereksiz harcıyormuşum ki inanamadım kendime. kullanılmadığı için çöpe giden egzotik soslar, özel meyveler, çükübik sebzeler vs. vs. pazarı keşfettik her şey ucuz ve taze. midemiz bayram etti. 2 tl'ye ot alıp, kavuruyorsun 4 kişilik yemek çıkıyor; şaka gibi. evden işe yemek götürürseniz, harcamalar o kadar düşüyor ki aklının hayaliniz durur.
alkol, sigarayı çok azalttım; üzerine yüklenen vergiler, enayi ve aptal gibi hissettiriyor kendimi (özellikle de nerelere harcandığını görünce). akaryakıt da aynı şekilde; toplu ulaşımı daha sık kullanır oldum.
bir kaç şeye daha dikkat ederseniz, hayat standardınızdan fazla ödün vermeden yaklaşık 1800 - 2000 tl. arası tasarruf yapıyorsunuz aylık (kişi ve gelire göre artıp, azalabilir). ben bu parayı kızım adına yatırıma dönüştürüyorum, işten değil dişten artar derdi babannem. ah ne bilge insanlarmış o eskiler.
size de tavsiyem kendinize özel bir tasarruf - boykot sistemi geliştirin; arttırdığınız parayı ister bir yatırım aracına (altın, döviz, fon, faiz, bono vs.), ister emeklilik hesabına, ister bir ev taksidine yatırın. hem hayatınızda dikkatinizi dağıtan fazlalıklardan; üretmeden "al al al"lardan kurtulur, hem de geleceğinizi garanti altına alırsınız. ekonomi malum, bir şeyler yapmalı...
edit: boykot demişken; "karıları, kızları bize helaldir" diyebilecek tipte adamlardan alışverişi değil selamı sabahı bile kesin bence. neyi, kimden, nereden aldığınıza dikkat edin.
