2456
kendisinin sadece oyuncu değişliği ve oyuncu tercihleri nedeniyle gözden düştüğü düşünülmesin.
sezon başında neler düşünüyorduk, en azında ne düşünüyordum, söylemek gerekirse; topa sahip olan, gelişigüzel, ne yaptığını bilmeden topu ileri vurmayan, pas yapmaya çalışan bir takımdık. hâlâ da öyleyiz. burada sıkıntı yok. ama sezon başından itibaren hep şunu düşünüyorduk, yavaş olan pas alışverişimiz maç yaptıkça, takım oyuna ve birbirine alıştıkça hızlanacak, oyunu oynadığımız bölüm daha ileriye çıkıp rakip yarı sahasına yayılacak, ne yaptığını bilerek hücum edecek, çok geniş alanda oynayan takımımız gün geçtikçe alan daraltacaktı. en azından hocaya bu yönden güveniyorduk. umut ediyorduk. sabrettik. sonuç yok. bu değil ki, bundan sonra olmayacak. olabilir.
sıkıntı şurada: hoca, teşhisini koymasına rağmen -evet, teşhisi koymuştu- tedaviyi uygulayamıyor. bunun nedeni sorgulanmalı. hoca ile tedavi için neler yaptığı, düşündükleri hakkında kritik yapılmalı. basın mensupları, her hafta düzenlediğimiz toplantılarda abuk sorular sormak yerine, futbol konuşsalar, belki bir şeyler öğrenebiliriz.
sabri'yi oynatmış, yasin'i oynatmış, selçuk'u oynatmış veya şunu ya da bunu oynatmış, eren'i, linnes'i, muslera'yı bilmem kimi oynatmamış umrumda değil. hoca, tedavinin bu oyuncularda olduğuna veya şu oyuncularda olmadığına inanıyorsa sıkıntı değil. takdir hakkıdır. ama oyunun gün geçtikçe kötüleşmesinin takdir hakkı olmaz. takımın kondisyonunun yerlerde olmasının özrü olmaz. bunun hesabı sorulur. teknik direktör de bu soruların cevabını vermek zorundadır. cevap veremiyorsa, sıkıntı kendisindedir.
ha galatasaray camiası nezdinde sorulacak bir diğer soru da şudur; 10 kişilik küme düşme potasındaki rakibine karşı oyuncu değişikliği haklarını 90+larda yapmanın nedeni nedir? eğer zaman geçirmek içinse, bu bizim gibi camialar için utançtır. *
bir dahaki maçı yine de iple çekiyorum.
musleramız'ın gol yemediği, farkla bitecek bir maçın özlemiyle... sağlıcakla kalsın...
sezon başında neler düşünüyorduk, en azında ne düşünüyordum, söylemek gerekirse; topa sahip olan, gelişigüzel, ne yaptığını bilmeden topu ileri vurmayan, pas yapmaya çalışan bir takımdık. hâlâ da öyleyiz. burada sıkıntı yok. ama sezon başından itibaren hep şunu düşünüyorduk, yavaş olan pas alışverişimiz maç yaptıkça, takım oyuna ve birbirine alıştıkça hızlanacak, oyunu oynadığımız bölüm daha ileriye çıkıp rakip yarı sahasına yayılacak, ne yaptığını bilerek hücum edecek, çok geniş alanda oynayan takımımız gün geçtikçe alan daraltacaktı. en azından hocaya bu yönden güveniyorduk. umut ediyorduk. sabrettik. sonuç yok. bu değil ki, bundan sonra olmayacak. olabilir.
sıkıntı şurada: hoca, teşhisini koymasına rağmen -evet, teşhisi koymuştu- tedaviyi uygulayamıyor. bunun nedeni sorgulanmalı. hoca ile tedavi için neler yaptığı, düşündükleri hakkında kritik yapılmalı. basın mensupları, her hafta düzenlediğimiz toplantılarda abuk sorular sormak yerine, futbol konuşsalar, belki bir şeyler öğrenebiliriz.
sabri'yi oynatmış, yasin'i oynatmış, selçuk'u oynatmış veya şunu ya da bunu oynatmış, eren'i, linnes'i, muslera'yı bilmem kimi oynatmamış umrumda değil. hoca, tedavinin bu oyuncularda olduğuna veya şu oyuncularda olmadığına inanıyorsa sıkıntı değil. takdir hakkıdır. ama oyunun gün geçtikçe kötüleşmesinin takdir hakkı olmaz. takımın kondisyonunun yerlerde olmasının özrü olmaz. bunun hesabı sorulur. teknik direktör de bu soruların cevabını vermek zorundadır. cevap veremiyorsa, sıkıntı kendisindedir.
ha galatasaray camiası nezdinde sorulacak bir diğer soru da şudur; 10 kişilik küme düşme potasındaki rakibine karşı oyuncu değişikliği haklarını 90+larda yapmanın nedeni nedir? eğer zaman geçirmek içinse, bu bizim gibi camialar için utançtır. *
bir dahaki maçı yine de iple çekiyorum.
musleramız'ın gol yemediği, farkla bitecek bir maçın özlemiyle... sağlıcakla kalsın...
