33
şu sıralar kafamdan çıkmayan tespit mi desem, kehanet mi desem...
en son kaybettiğimiz 20 kasım 2016 fenerbahçe galatasaray maçı sonrası resmen bunalıma girdim.
çok ciddiyim; galatasaray'ın benim için ifade ettiği anlam, hayatıma kattığı değer çok fazla.
(bkz: #2033820)
fenerbahçe'ye kaybettiğimiz günün ertesi poliklinikteyim, hasta bakıyorum.
muayene olmak için gelen hastalardan birkaçında fenerbahçe forması vardı, sanki bilerek beni kızdırmak için böyle giyinip gelmiş yavşaklar.**
hattâ gençten bir çocuğa takıldım, "git formanı çıkar, yoksa sana bakmam falan" öyle komiklikler, benim salak triplerim :(
neyse konu dağılmasın, şu mağlubiyet ve kötü oyun yüzünden bu haftayı berbat geçiriyorum.
yani galatasaray futbol takımını düşünüyorum, içimde en ufak bir umut ışığı yok abicim.
ne futbolu keyif veriyor, ne oyuncuları*, ne teknik direktörü, ne yönetimi...
en son ne zaman şöyle eze eze bir takımı yendik?
ne zaman 5-6 gol attık?
ne zaman güzel, kolektif futbol oynadık?
şu son 2 şampiyonluğumuz bile içime sinmiyor, resmen kötünün iyisi durumundaydık.
2011-12 sezonunda allah var iyi futbol oynuyorduk. o sezon ve ertesi yıl şampiyonlar ligi'nde güzel maçlar çıkarmıştık.
ya sonrası???
o gün bugündür, pis, iğrenç, rezalet, bok gibi top oynuyoruz.
ya yemin ediyorum 1 hafta boyunca maçın gelmesini heyecanla bekliyorum ama maç günü kanser oluyorum hep amk.
lan küfür etmekten dilim kuruyor, sinirden kendimi s...cek duruma geliyorum, beraber maç izlediğimiz yanımdaki galatasaraylı arkadaşlarım bile acıyarak bakıyorlar bana.
dert amk dert bu galatasaray sevgisi.
babamın bana en güzel armağanı...
babamın bana yaptığı en büyük kötülük...
bırakılmıyor, atılmıyor, satılmıyor, onsuz da olmuyor, illet amk illet, kanser!!!
nolacak bu takımın hali hacılar, ne zaman içimize sinen bir kadro, hoca, yönetim, futbol göreceğiz?
ne zaman :'(
en son kaybettiğimiz 20 kasım 2016 fenerbahçe galatasaray maçı sonrası resmen bunalıma girdim.
çok ciddiyim; galatasaray'ın benim için ifade ettiği anlam, hayatıma kattığı değer çok fazla.
(bkz: #2033820)
fenerbahçe'ye kaybettiğimiz günün ertesi poliklinikteyim, hasta bakıyorum.
muayene olmak için gelen hastalardan birkaçında fenerbahçe forması vardı, sanki bilerek beni kızdırmak için böyle giyinip gelmiş yavşaklar.**
hattâ gençten bir çocuğa takıldım, "git formanı çıkar, yoksa sana bakmam falan" öyle komiklikler, benim salak triplerim :(
neyse konu dağılmasın, şu mağlubiyet ve kötü oyun yüzünden bu haftayı berbat geçiriyorum.
yani galatasaray futbol takımını düşünüyorum, içimde en ufak bir umut ışığı yok abicim.
ne futbolu keyif veriyor, ne oyuncuları*, ne teknik direktörü, ne yönetimi...
en son ne zaman şöyle eze eze bir takımı yendik?
ne zaman 5-6 gol attık?
ne zaman güzel, kolektif futbol oynadık?
şu son 2 şampiyonluğumuz bile içime sinmiyor, resmen kötünün iyisi durumundaydık.
2011-12 sezonunda allah var iyi futbol oynuyorduk. o sezon ve ertesi yıl şampiyonlar ligi'nde güzel maçlar çıkarmıştık.
ya sonrası???
o gün bugündür, pis, iğrenç, rezalet, bok gibi top oynuyoruz.
ya yemin ediyorum 1 hafta boyunca maçın gelmesini heyecanla bekliyorum ama maç günü kanser oluyorum hep amk.
lan küfür etmekten dilim kuruyor, sinirden kendimi s...cek duruma geliyorum, beraber maç izlediğimiz yanımdaki galatasaraylı arkadaşlarım bile acıyarak bakıyorlar bana.
dert amk dert bu galatasaray sevgisi.
babamın bana en güzel armağanı...
babamın bana yaptığı en büyük kötülük...
bırakılmıyor, atılmıyor, satılmıyor, onsuz da olmuyor, illet amk illet, kanser!!!
nolacak bu takımın hali hacılar, ne zaman içimize sinen bir kadro, hoca, yönetim, futbol göreceğiz?
ne zaman :'(
