13784
maalesef taraftarlarımızın çoğunun istediği sisteme, kontrollü büyümeye, "vizyon"a türk futbol kulüplerinin yapısı müsait değil.
burada dernekler var. dernek olma problemi gerçekten büyük bir problem. başkan geliyor, ismini duyuruyor, gidiyor çoğunlukla. x otel sahibi olmak, y inşaat şirketi sahibi olmak başka, galatasaray başkanı ve x otel sahibi olmak, y inşaat şirketi sahibi olmak başka.
almanya'da da sanırım benzer durum var. kulüplerin sahipleri değil, başkanları var. ama adamların kültürel yapısı falan buna daha müsait zannımca. bizde bu böyle değil. dursun özbek galatasaray kulübü'nün sahibi olsaydı en azından takımın başında önce çok önemli 3-5 direktör olurdu, sonra bir tane özel futbol direktörü olurdu, bir tane de uzun vadede başarı sağlayacak, yardımcı antrenörü ve b takım antrenörleri ile de kendisinden sonraki nesli yetiştirecek birisi olurdu. çünkü adam buradan büyük paralar kazanacak veya büyük paralar kaybedecek. bunu riske atmak ister mi ? istemez.
evet, gerçekten dernek olmak büyük problem. dernek olmasaydık, sistemli bir kadro kurabilirdik. sneijder, muslera gibi iki büyük değerin etrafına bir kadro kurabilirdik. muslera'ya uyumlu bir defans, ofansa ve defansa yardım edecek iki mücadele gücü yüksek orta saha, atletik bekler, sneijder'in tecrübesiyle oluşacak pozisyonlarla hem parlayacak, hem takımı ileriye taşıyacak bir forvet, takım oyununa yatkın, boş alanları da değerlendirebilen kanatlar ile, parıl parıl parlayabilirdik. fenerbahçe ve beşiktaş'ta parlardı. trabzon ve bursa kültüründen, başakşehir, kasımpaşa, gençlerbirliği gibi takımlar da şehirlerinden ötürü parlayabilirdi. ve git gide premier lig'e yakın bir hal kazanabilirdik. aynı kaliteye gelmek yıllar, uzun yıllar alır. ama lig tarzımız aynı olabilirdi. kafaya oynayan 3-4 takım ve onları zorlayan, yeri geldi mi geçebilen 3-4 kulüp daha. alttakiler de baş alt takımları zorlayan takımlar, belki bu senenin leicester'ı gibi çıkış yapacak beklenmedik bir takım. bunlar olabilirdi.
bu sistem doğal olarak altyapıya eğilmeye de neden olacak. çünkü kendi değerini yetiştirmek ve satmak, çok cüzi bir maliyete çok büyük bir kar demek olabilir. bazen bir futbolcuyu satar, bir kadro kuracak parayı kazanırsın.
ama bunların önünde engel hep dernek. hangi başkan galatasaray'da 15-20 yıl kalabilir ? adam nasıl ve neden 15-20 yıllık plan arzulasın bizim gibi ? 5 sene başkanken 3 sene şampiyon yapsa takımı, efsane başkan. dursun 5 sene kalsa ve 4 sene günü kurtaran takımlarla şampiyon olsa, 15 sene sonra kimse ama günlük kadrolar kurmuştuk demez. belki sen dersin, ben derim. ama sokaktaki adam demez. tribüne giden insanların büyük kısmı demez. 4 kere şampiyon olduk adamla der, kadroyu pek hatırlamaz bile. hatırlasa da şampiyon takımın oyuncusu der. burada işler böyle.
sıkıntısı dernek olmak bu takımın. net şekilde.
burada dernekler var. dernek olma problemi gerçekten büyük bir problem. başkan geliyor, ismini duyuruyor, gidiyor çoğunlukla. x otel sahibi olmak, y inşaat şirketi sahibi olmak başka, galatasaray başkanı ve x otel sahibi olmak, y inşaat şirketi sahibi olmak başka.
almanya'da da sanırım benzer durum var. kulüplerin sahipleri değil, başkanları var. ama adamların kültürel yapısı falan buna daha müsait zannımca. bizde bu böyle değil. dursun özbek galatasaray kulübü'nün sahibi olsaydı en azından takımın başında önce çok önemli 3-5 direktör olurdu, sonra bir tane özel futbol direktörü olurdu, bir tane de uzun vadede başarı sağlayacak, yardımcı antrenörü ve b takım antrenörleri ile de kendisinden sonraki nesli yetiştirecek birisi olurdu. çünkü adam buradan büyük paralar kazanacak veya büyük paralar kaybedecek. bunu riske atmak ister mi ? istemez.
evet, gerçekten dernek olmak büyük problem. dernek olmasaydık, sistemli bir kadro kurabilirdik. sneijder, muslera gibi iki büyük değerin etrafına bir kadro kurabilirdik. muslera'ya uyumlu bir defans, ofansa ve defansa yardım edecek iki mücadele gücü yüksek orta saha, atletik bekler, sneijder'in tecrübesiyle oluşacak pozisyonlarla hem parlayacak, hem takımı ileriye taşıyacak bir forvet, takım oyununa yatkın, boş alanları da değerlendirebilen kanatlar ile, parıl parıl parlayabilirdik. fenerbahçe ve beşiktaş'ta parlardı. trabzon ve bursa kültüründen, başakşehir, kasımpaşa, gençlerbirliği gibi takımlar da şehirlerinden ötürü parlayabilirdi. ve git gide premier lig'e yakın bir hal kazanabilirdik. aynı kaliteye gelmek yıllar, uzun yıllar alır. ama lig tarzımız aynı olabilirdi. kafaya oynayan 3-4 takım ve onları zorlayan, yeri geldi mi geçebilen 3-4 kulüp daha. alttakiler de baş alt takımları zorlayan takımlar, belki bu senenin leicester'ı gibi çıkış yapacak beklenmedik bir takım. bunlar olabilirdi.
bu sistem doğal olarak altyapıya eğilmeye de neden olacak. çünkü kendi değerini yetiştirmek ve satmak, çok cüzi bir maliyete çok büyük bir kar demek olabilir. bazen bir futbolcuyu satar, bir kadro kuracak parayı kazanırsın.
ama bunların önünde engel hep dernek. hangi başkan galatasaray'da 15-20 yıl kalabilir ? adam nasıl ve neden 15-20 yıllık plan arzulasın bizim gibi ? 5 sene başkanken 3 sene şampiyon yapsa takımı, efsane başkan. dursun 5 sene kalsa ve 4 sene günü kurtaran takımlarla şampiyon olsa, 15 sene sonra kimse ama günlük kadrolar kurmuştuk demez. belki sen dersin, ben derim. ama sokaktaki adam demez. tribüne giden insanların büyük kısmı demez. 4 kere şampiyon olduk adamla der, kadroyu pek hatırlamaz bile. hatırlasa da şampiyon takımın oyuncusu der. burada işler böyle.
sıkıntısı dernek olmak bu takımın. net şekilde.
