8
doğru bir tespit. ve bir alt kolu olan "transfer yapmazsa ölecek, doktor bey" ile yakından alakalı. kabaca üç sebebi var diyebiliriz.
1) yöneticiler. kendi reklamlarını yapmak için orta uzun vade hedefleri ve kulüp dinamiklerini ve ekonomik yapısını hiçe sayıyorlar. bütün kulüplerin gelecekdeki gelirleri çoktan harcanmış durumda. neden? taraftar gutiyi, drogbayı, naniyi istedi biz de getirdik popülizmi içinde kendi reklamlarını yapabilmek için. çözüm: kulüp içi sıkı finansal kontrol, başarısız sikindirik yöneticilerden gerektiğinde hesap sorabilme mekanizmaları.
2) medya. "ronaldo galatasaraya doğru" gibi haberlerini satabilmek için "başarısız isen transfer yapmalısın - transfer yapmazsan başarısız olursun" gibi bir algı uyandırdılar. belli bir yaşın altındaki taraftar kitlesi bununla büyüdüğü için artık medyadaki transfer çığlıkları büyük karşılık bulur oldu taraftarlar arasında. yabancı sınırı da kalktığı için medya oyuncak dükkanındaki çocuk gibi "o da gelsin, bunu da alsınlar" diye hedef gösterir oldu.
3) taraftar. malesef denklemin zayıf halkası. günümüzün tüketici müşteri taraftarı başarılı bir uzun vadeli hakan şükür seyretmektense iki seneliğine gelen, canı istediği maçta oynayıp istemediğinde oynamayan drogbayı görmeyi tercih ediyor. çünkü "benim takımımda drogba var" diyebilmek onun için hayatta kazandığı ender başarılardan biri ve egosunun ezikliğini unutuyor böylece. rakip taraftar hakan ile dalga geçebilir, ama kimse drogba, van persie vb ile dalga geçemez. yani olayı kesinlikle taraftarlık ve takım başarısından çıkmış, kısa vadeli ego tatminine gelmiş.
(bkz: haklı çıktım diyebilmek için galatasarayın yenilmesini isteyen galatasaray taraftarı)
genel tabloya bakınca ümitsizlik verici bir kısır döngü gözüküyor. taraftarın ve kulüp yetkililerinin yapması gereken 2000'de başarıyı getiren ve yukarda da bahsedilmiş formülü tekrarlamak. türkiye futbolunn içinde olduğu cinnet hali düşünüldüğünde tek çözüm yine uefadan gelecek yaptırımlar ile kulüplerin hizaya sokulması olarak gözüküyor.
1) yöneticiler. kendi reklamlarını yapmak için orta uzun vade hedefleri ve kulüp dinamiklerini ve ekonomik yapısını hiçe sayıyorlar. bütün kulüplerin gelecekdeki gelirleri çoktan harcanmış durumda. neden? taraftar gutiyi, drogbayı, naniyi istedi biz de getirdik popülizmi içinde kendi reklamlarını yapabilmek için. çözüm: kulüp içi sıkı finansal kontrol, başarısız sikindirik yöneticilerden gerektiğinde hesap sorabilme mekanizmaları.
2) medya. "ronaldo galatasaraya doğru" gibi haberlerini satabilmek için "başarısız isen transfer yapmalısın - transfer yapmazsan başarısız olursun" gibi bir algı uyandırdılar. belli bir yaşın altındaki taraftar kitlesi bununla büyüdüğü için artık medyadaki transfer çığlıkları büyük karşılık bulur oldu taraftarlar arasında. yabancı sınırı da kalktığı için medya oyuncak dükkanındaki çocuk gibi "o da gelsin, bunu da alsınlar" diye hedef gösterir oldu.
3) taraftar. malesef denklemin zayıf halkası. günümüzün tüketici müşteri taraftarı başarılı bir uzun vadeli hakan şükür seyretmektense iki seneliğine gelen, canı istediği maçta oynayıp istemediğinde oynamayan drogbayı görmeyi tercih ediyor. çünkü "benim takımımda drogba var" diyebilmek onun için hayatta kazandığı ender başarılardan biri ve egosunun ezikliğini unutuyor böylece. rakip taraftar hakan ile dalga geçebilir, ama kimse drogba, van persie vb ile dalga geçemez. yani olayı kesinlikle taraftarlık ve takım başarısından çıkmış, kısa vadeli ego tatminine gelmiş.
(bkz: haklı çıktım diyebilmek için galatasarayın yenilmesini isteyen galatasaray taraftarı)
genel tabloya bakınca ümitsizlik verici bir kısır döngü gözüküyor. taraftarın ve kulüp yetkililerinin yapması gereken 2000'de başarıyı getiren ve yukarda da bahsedilmiş formülü tekrarlamak. türkiye futbolunn içinde olduğu cinnet hali düşünüldüğünde tek çözüm yine uefadan gelecek yaptırımlar ile kulüplerin hizaya sokulması olarak gözüküyor.
